Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/29235 Esas 2022/9481 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın kasıtlı suçtan mahkum olduğunun anlaşılması karşısında; sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemeyeceği belirlenerek yapılan incelemede;
Mahkemece sanığın eylemine uyan suç, kilitlenmek suretiyle muhafaza altına alınan eşya hakkında hırsızlık olarak kabul edildiği halde uygulama maddesinin TCK’nın 142/1-b maddesi yerine 142/1-e maddesi olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiş; 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Mersin 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/10/2012 tarihli ve 2011/576 E., 2012/895 K. sayılı mahkumiyetine konu suçun 5237 sayılı TCK'nın 141/1. maddesinde yazılı ''Hırsızlık'' suçuna ait olduğu ve bahse konu suçun 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi uyarınca uzlaştırma kapsamına alındığı nazara alınarak, yapılacak uyarlama yargılaması sonucunda uzlaşmanın sağlanması halinde bu suçun tekerrüre esas alınamayacağı; ancak bu karar yerine adli sicil kaydında yer alan ve daha ağır cezayı içeren Mersin 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/07/2010 tarihli ve 2010/537 E., 2010/575 K. sayılı kararına konu 1 yıl 3 ay hapis cezasına ilişkin mahkumiyetin tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun'un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan hüküm fıkrasından tekerrür uygulamalarına ilişkin bölümün çıkartılmasına, “Mersin 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/07/2010 tarihli ve 2010/537 E., 2010/575 K. sayılı kararına konu 1 yıl 3 ay hapis cezasının tekerrüre esas alınmasına, ancak aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı korunarak, 5275 sayılı Kanun’un 108/2. maddesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek sürenin Mersin 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/10/2012 tarihli ve 2011/576 E., 2012/895 K. sayılı ilamındaki ceza süresine göre belirlenmesine,” karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.