Esas No: 2020/31535
Karar No: 2022/9667
Karar Tarihi: 17.05.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/31535 Esas 2022/9667 Karar Sayılı İlamı
2. Ceza Dairesi 2020/31535 E. , 2022/9667 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
I – Sanık hakkında başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Bozcaada Asliye Ceza Mahkemesinin 21.12.2010 tarihli, 2009/33 Esas - 2010/58 Karar sayılı ilamına konu TCK’nın 151/1. maddesi gereğince mala zarar verme suçundan doğrudan verilen 2.000,00 TL adli para cezasının hüküm tarihinde miktar itibariyle 1412 sayılı CMUK'nın 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olması nedeni ile tekerrüre esas alınamayacağı, sanığın adli sicil kaydında başka da tekerrüre esas nitelikte sabıkasının bulunmaması nedeniyle sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları, bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun'un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; sanık hakkında kurulan hükümdeki tekerrür uygulamasına ilişkin bölümün çıkarılmasına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II - Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince,
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
1. Dosya kapsamında yer alan 12.11.2014 tarihli olay yeri inceleme raporu içeriğine göre, sanığın kullanımında iken durdurularak ele geçen araç üzerinde yapılan incelemede, kapılarında herhangi bir zorlama olmadığının ve kontak anahtarının üzerinde olduğunun belirtildiğinin, müştekinin de aracın kendisine eksiksiz şekilde ve kendisine ait olmayan üçüncü bir kontak anahtarı ile teslim edildiğini beyan ettiğinin anlaşılması karşısında; sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/2-d maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerekirken, suç vasfının belirlenmesinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde aynı Kanun’un 141/1 maddesi gereğince hüküm kurulması,
2. Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Bozcaada Asliye Ceza Mahkemesinin 21.12.2010 tarihli, 2009/33 Esas - 2010/58 Karar sayılı ilamına konu TCK’nın 151/1. maddesi gereğince mala zarar verme suçundan doğrudan verilen 2.000,00 TL adli para cezasının hüküm tarihinde miktar itibariyle 1412 sayılı CMUK'nın 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olması nedeni ile tekerrüre esas alınamayacağı, sanığın adli sicil kaydında başka da tekerrüre esas nitelikte sabıkasının bulunmaması nedeniyle sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 17.05.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.