Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/10982 Esas 2015/6024 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle öldürme
Hüküm :1-Sanık ... hakkında TCK’nın 85/1, 63. maddesi gereğince mahkumiyet,
2-Sanık ... hakkında TCK"nın 85/1, 62/1, 50/1-a-4, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet.

Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkûmiyetlerine ilişkin hükümler, sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I-Sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, Sanık müdafiinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre;
Sürücü belgesi bulunmayan sanık ...’nin izinli olduğu 31.07.2012 günü saat 19.45 sıralarında, idaresindeki diğer sanık ...’in yetkilisi olduğu şirkete ait araç ile çift yönlü, 6 m genişliğindeki yolda seyretmekte iken, sağındaki yaya kaldırımında yürümekte olan ...’e çarpması, adı geçenin aracının altından çıkarılmasına müteakip olay yerinden kaçması sonucu ölümüne neden olduğu olayın yargılaması sonunda sanık ...’in “sürücü belgesi olmayıp ayrıca meslek ve sanatta acemi olduğu anlaşılan diğer sanığa şirketin aracını kullandırtmış olmakla” alt düzeyde tali kusurlu olduğu kabul edilerek, mahkumiyetine karar verilmiş ise de, sanık ...’e sürücü belgesi olduğunu söylediğini, adı geçenin kendisine güvendiğini ifade eden sanık ...’nin araç sevk ve idare etmeyi bilmesi, bu konuda acemi olduğuna dair herhangi bir delil bulunmaması karşısında; sanık ...’e atfı kabil kusur bulunmadığının gözetilmeyerek, beraatı yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince tebliğnamedeki isteme uygun olarak BOZULMASINA, 07/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.