Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/29484 Esas 2022/9591 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması, hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Sanık hakkında banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK'nın 35/2. maddesi uyarınca temel cezadan indirim yapılırken eylemin ulaştığı aşama, sanığın suç yolunda katettiği mesafe ile meydana gelen tehlikenin ağırlığı gözönüne alındığında belirlenen indirim oranının oluşa uygun olduğu anlaşıldığından tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiş, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
TCK’nın 245/1 maddesi uyarınca belirlenen 3 yıl hapis ve 5 gün adli para cezasından aynı Yasa'nın 35. maddesi gereğince indirim yapılarak netice cezanın 2 yıl 3 ay hapis ve 3 gün adli para cezası yerine 2 yıl 4 ay hapis ve 3 gün adli para cezası olarak belirlenmesi suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun'un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, 5237 sayılı TCK'nın 245/1 maddesi gereğince tayin olunan 3 yıl hapis ve 5 gün adli para cezasından aynı Kanun'un 35. maddesi gereğince 1/4 oranında indirim yapılarak 2 yıl 3 ay hapis ve 3 gün adli para cezasına hükmolunmasına karar verilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.Ancak;
Sanığın hırsızlık suçunu gerçekleştirdiği tespit edildikten sonra henüz ifadesi alınırken katılana ait cüzdanın ikametinde olduğunu ve teslim etmek istediğini beyan ettiği ve kendi rızası ile iade ettiğinin dosya içerisindeki ifade, arama ve muhafaza altına alma tutanaklarının içeriklerinden anlaşılması karşısında, katılana ait banka kartlarından birinin ATM cihazı tarafından alıkonduğu da dikkate alınarak katılana kısmi iade nedeniyle etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına muvafakati olup olmadığı sorularak sonucuna göre sanık hakkında TCK’nın 168/1-4 maddelerinin uygulama olanağının değerlendirilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 17/05/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.