KANUN YARARINA BOZMA

Hükümlüler ... ve ..."nun mağdur ..."e karşı mala zarar verme suçlarından 5237 sayılı TCK’nın 151/1, 39 ve 52. maddeleri uyarınca 1.500 TL adli para cezası ile cezalandırılmalarına ilişkin Çubuk Asliye Ceza Mahkemesinin 17.11.2017 tarihli ve 2017/815 esas, 2017/525 karar sayılı kararına karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 20.07.2020 gün ve 2020/60075 sayılı kanun yararına bozma talebi ile dosyanın Dairemize gönderildiği,

MEZKUR İHBARNAMEDE;

Dosyanın yapılan incelemesinde;
Hükümlüler ... ve ..."nun mala zarar verme suçu ile birlikte işledikleri iddia olunan hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal etme suçlarından verilen mahkûmiyet hükümlerinin istinaf edilmesi üzerine, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesinin 30.12.2019 tarihli ve 2018/1656 esas, 2019/1380 karar sayılı kararı ile mahkûmiyet hükümlerinin ortadan kaldırılarak ... ve ..."nun hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal etme suçlarından beraatlerine karar verilmesi ve beraat kararlarının temyiz edilmeksizin kesinleşmeleri karşısında, hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal etme suçlarıyla birlikte işledikleri iddia olunan ancak yasal imkânsızlık nedeniyle istinaf veya temyiz incelemesine konu olamayan mala zarar verme suçunun da hükümlüler tarafından işlendiğinin sabit olmadığının anlaşılması karşısında; hükümlüler ... ve ..."nun mala zarar verme suçundan ayrı ayrı beraatleri yerine yazılı şekilde mahkûmiyetlerine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olduğundan, Çubuk Asliye Ceza Mahkemesinin -hükümlüler hakkında mala zarar verme suçundan kurduğu- 17.11.2017 tarihli ve 2017/815 esas, 2017/525 karar sayılı hükmünün, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 310. maddesi yollamasıyla 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASI, aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendi gereğince Yüksek Daireniz tarafından cezanın kaldırılması sonucunu doğuracak yeni bir karar verilmesi gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.

GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:

Dosya kapsamına göre; sanıklar ... ve ..."nun üzerlerine atılı mala zarar verme suçunu işlediklerine dair inkara yönelik savunmalarının aksini gösterir ve mahkumiyetlerine yeterli, her türlü şüpheden uzak, kesin, açık delil elde edilemediğinden sanıklar hakkında mala zarar verme suçunun oluşmayacağı gözetilmeden yazılı şekilde mala zarar verme suçundan mahkumiyetlerine karar verilmesi nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden KABULÜ ile, mala zarar verme suçundan sanıklar ... ve ... hakkında Çubuk Asliye Ceza Mahkemesinin 17.11.2017 tarihli ve 2017/815 esas, 2017/525 karar sayılı kararının, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca
BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (d) bendinin verdiği yetkiyle, unsurları oluşmayan mala zarar verme suçundan sanıklar ... ve ...’nun ayrı ayrı BERAATİNE, tayin olunan cezaların çektirilmemesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 12/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.