Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/2333 Esas 2022/9538 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, kasten yaralama, hakaret, tehdit
HÜKÜM : Temyiz isteminin reddi, beraat, ceza verilmesine yer olmadığına

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan sanık ...’nin 13.04.2016 ve 10.10.2016 tarihli dilekçesi ile hakkında mala zarar verme suçundan verilen mahkumiyet hükmü ile hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığına dair kararı katılan ... vekilinin 13.10.2016 tarihli temyiz dilekçesi ile sanık ... hakkında kasten yaralama, mala zarar verme suçlarından sanık ...’nin hakaret, mala zarar verme, sanık ...’nin hakaret, mala zarar verme, sanık ...’ın hakaret, mala zarar verme suçlarından, suça sürüklenen çocuk ...’in mala zarar verme suçlarından kurulan hükümleri, sanık ...’nin 11.04.2016 tarihli dilekçesi ile hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmü ile hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair kararı, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin 07.04.2016 tarihli dilekçesi ile suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünü, katılan sanık ... müdafiinin 17.03.2016 tarihli temyiz dilekçesi ile katılan ... hakkında hakaret, kasten yaralama ve tehdit suçlarından verilen beraat kararına yönelik bir temyiz isteminin bulunmadığı, suça sürüklenen çocuk ...’in mala zarar verme suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
I- Suça sürüklenen çocuk ... sanık ..., sanık ... ile ...’nin katılan ...’a karşı mala zarar verme, sanık ...’nın katılan ...’a yönelik mala zarar verme ve kasten yaralama suçundan kurulan hükümlere yönelik, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin, sanıklar Ayşe ve ...’nin, katılan ... vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından, sanıklar hakkındaki mala zarar verme suçuna yönelik temyiz isteminin reddine dair 06.09.2016 tarihli ek kararda isabetsizlik bulunmadığından sanık ..., ..., suça sürüklenen çocuk ... müdafii ile katılan ... vekilinin ek karara yönelik temyiz talebinin reddine dair ek kararın istem gibi ONANMASINA,
II-Suça sürüklenen çocuk ...’in katılan ...’a yönelik mala zarar verme suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik katılan ... vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Suç tarihi itibariyle 15-18 yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuğun eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 151/1 ve 31/3. maddelerinde tanımlanan mala zarar verme suçları için öngörülen cezanın üst sınırına göre, aynı Kanun'un 66/1-e, 66/2 maddeleri uyarınca belirlenen 5 yıl 4 aylık dava zamanaşımının, suça sürüklenen çocuk için 10/03/2016 karar tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE,
III-Sanıklar ..., ..., ... hakkında katılan ...’a hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair hükme yönelik katılan ... vekili ile sanık ... ile sanık ...’nin temyiz itirazlarının incelenmesinde
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 17/05/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.