Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/28322 Esas 2022/9721 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
1- Tüm dosya içeriğine göre 03.05.2015 olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında 03.05.2014 olarak hatalı yazılması,
2- 6545 sayılı Yasa'nın 62. maddesi ile değişik TCK'nın 142/2-h maddesinin 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete'de yayınlanarak yürürlüğe girdiği ve suç tarihinin 03.05.2015 olduğunun anlaşılması karşısında; sanığın eyleminin suç tarihinde yürürlükte bulunan TCK'nın 142/2-h maddesine uyduğu ve 6545 sayılı Yasa ile yapılan değişiklikten sonra TCK'nın 142/2-h maddesi ile hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, TCK'nın 142/1-b maddesi ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
3- CD izleme, inceleme ve tespit tutanağına göre sanıkların saat 04.03 sıralarında suça konu A-101 marketten hırsızlığa teşebbüs ettikleri, UYAP kayıtlarına göre, suç tarihinde yaz saati uygulaması dikkate alındığında gece vaktinin 04:38’de sona erdiği ve bu suretle hırsızlık suçunun gece vakti işlenmeye teşebbüs edildiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında TCK'nın 143. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
4- Sanık hakkında TCK’nın 142/2-h, 143/1. maddelerinin uygulanması gerektiği anlaşıldığından; 5237 sayılı TCK'nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile yapılan ve 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanığa yüklenen TCK'nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının beş yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2021 tarihli ve 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiğininin gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 18.05.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.