MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık ...’ın, 06 AY 2022 plaka sayılı aracın arka kısmına orijinal, ön kısmına ise sahte ... sayılı plakaları takmak suretiyle resmi belgede sahtecilik suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; Kriminal Polis Laboratuvarı tarafından düzenlenen ekspertiz raporunda, aracın arka tarafında takılı bulunan plakanın orijinal olduğunun, diğerinin ise, üzerinde Emniyet Genel müdürlüğü ile ... Federasyonuna ait mühür izleri ve güvenlik unsurlarının bulunmadığından sahte olduğunun tespit edilmiş olması, Mahkemenin gözleminde plakalardan biri üzerinde soğuk mühür izi bulunmadığının belirtilmesi karşısında, suç tarihinde yürürlükte bulunan 18.07.1997 tarih ve 23053 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Karayolları Trafik Yönetmeliğinin 30. maddesine göre; tescil plakalarında, işlemi yapan tescil kuruluşu ile plaka basım işlemini gerçekleştiren kuruluşun mühürlerinin bulunmasının, anılan maddede 09.09.2011 gün ve 28049 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Yönetmeliğin 3. maddesiyle yapılan değişiklikle de bu tarihten itibaren yalnızca tescil kuruluşunun mührünün bulunmasının zorunlu olduğunun hüküm altına alındığı cihetle; 19.07.2010 olan suç tarihine göre suça konu plakanın resmi belge niteliğini kazanabilmesi için üzerinde iki ayrı mührün varlığının zorunlu olduğunun anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK"nun 204/1. maddesinde düzenlenen resmi belgede sahtecilik suçunun oluşmadığı, sanığın, başka araca ait gerçek bir plakayı kullanmaktan ibaret eyleminin 2918 sayılı Karayolları Trafik Yasasının 21. maddesine uygun bulunduğu gözetilmeden, unsurları bulunmayan sahtecilik suçundan mahkumiyetine hükmolunması,
Yasaya aykırı olup, sanığın ve Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak sanığın lehine bulunan ve eylemine uyan 2918 sayılı Yasanın 21. maddesinde öngörülen idari para cezasının miktarına göre 5326 sayılı Kabahatler Kanunu"nun 20/2-c maddesinde yazılı soruşturma zamanaşımının, eylemin gerçekleştiği 19.07.2010 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşıldığından
yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMUK"nun 322 ve Kabahatler Kanunu"nun 24. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün bulunduğundan Kabahatler Kanunu"nun 20/1. maddesi uyarınca sanık hakkında İDARİ PARA CEZASI VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 29.11.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.