Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/3140 Esas 2022/9693 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık hakkında kurulan hükümlere yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
23/12/2015 tarihinde sanığın yüzüne karşı verilen kararı 1412 sayılı CMUK'nun 310. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süreden sonra 16/06/2016 tarihinde temyiz eden sanık müdafiinin temyiz isteminin aynı Kanun'un 317.maddesi gereğince REDDİNE,
2- Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme yönelik sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 08.09.2012 yerine 09.09.2012 şeklinde yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak kabul edilmiş, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
3- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik sanığın temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
a- Olay günü katılana ait elektrikli bisikleti yanında getirdiği başka bir anahtar ile çalıştırıp götüren sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK'nın 142/2-d maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden, aynı Kanun'un 142/1-b maddesi ile uygulama yapılması,
b- Sanık tarafından katılanın elektrikli bisikletinin çalınması şeklinde gerçekleşen olay ile ilgili olarak, katılanın oğlunun yaptığı araştırma neticesinde, elektrikli bisiklete ait akünün bulunduğu, sanık ve kovuşturması ayrı yürütülen suça sürüklenen çocuğun kendiliklerinden emniyete teslim oldukları, 09.09.2012 tarihli görgü ve tespit tutanağına göre, sanık ...’ın elektrikli bisikletin yerini kolluk ekibine göstermesi üzerine, bisikletin katılana hasarlı olarak teslim edildiği, suça sürüklenen çocuğun savcılık ifadesinde ise şikayetçiye 270,00 TL ödediklerini beyan ettiği de gözetildiğinde; soruşturma aşamasındaki kısmi iade nedeniyle sanık hakkında TCK'nın 168/1-4. maddesinin uygulanmasına rızası olup olmadığı katılandan sorularak anılan maddenin uygulanma koşulları araştırılıp sonucuna göre etkin pişmanlık hükmünün uygulama olanağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
c- Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 08.09.2012 yerine 09.09.2012 şeklinde yazılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK'nun 326/son maddesinin gözetilmesine, 18/05/2022 gününde oy birliği ile karar verildi.