Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2021/21446 Esas 2022/7424 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
İLK DERECE MAHKEMESİ : İzmir 5. Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda verilen hükmün temyizen tetkiki davacı vekilince istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen 01.03.2022 Çarşamba günü davacı vekili Av..... ile davalı vekili Av. ... geldiler. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan tarafların vekilleri dinlendikten sonra vaktin darlığından dolayı işin incelenerek karara bağlanması başka güne bırakılmış olup dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili, dava dışı ....Çelik İnşaat A.Ş. aleyhine başlatmış olduğu Karşıyaka 2. İcra Dairesinin 2014/7123 esas sayılı dosyasından davalıya 21/07/2014 tarihli haciz müzekkeresi gönderildiğini, davalı şirketin 04/08/2014 tarihli dilekçeyle borçlu şirketin doğmuş herhangi bir hak ve alacağı bulunmadığı yönünde gerçeğe aykırı beyanda bulunduğunu, davacı şirkete karşı haciz müzekkeresine gerçeğe aykırı beyanda bulunmak suretiyle haksız fiil ile zarara uğramasına neden olduğunu ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla haksız fiil tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte 10.000,00 TL tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, 07/04/2017 tarihli ıslah dilekçesi ile talebini 318.868,70 TL olarak belirlemiştir.
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
İlk derece mahkemesince, davalının dava dışı ..... Çelik AŞ. ye borçlu olmadığı bilakis alacaklı olduğu, her iki tarafın defter ve kayıtlarının incelenmesiyle bu durumun belirlendiği gerekçesiyle davanın esastan reddine karar verilerek kendisini vekille temsil ettiren davalı yararına reddedilen miktar üzerinden AAÜT'nin 13/2. maddesine göre belirlenen 2.725,00 TL vekalet ücretinin davacıdan tahsili ile davalıya verilmesine karar verilmiştir.Anılan karara karşı tarafların istinaf kanun yoluna başvurmamaları sonucunda 08/09/2020 tarihinde kesinleşme şerhi düzenlenmiş, bu aşamada davalı tarafından 18/08/2020 tarihli beyan dilekçesi sunularak HMK 304.madde gereği davalı lehine nisbi vekalet ücretine hükmedilmesi talep edilmiş, ilk derece mahkemesince 28/10/2020 tarihli ek karar verilerek tashih talep eden davalı vekilinin talebinin, vekalet ücretindeki sorumluluğun değişmesine yönelik olduğundan ve tashih koşulları bulunmadığından davalının talebinin reddine karar verilmiş, davalı vekilince süresinde ek karara karşı istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Davalı vekili tarafından istinafa başvurulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesince; davalı tarafından verilen 18/08/2020 tarihli dilekçe ile maktu vekalet ücreti verilmesinin basit hesap hatası olduğu ve davalı lehine tarife hükümlerine göre nispi vekalet ücretinin verilmesi şeklindeki isteği, 6100 Sayılı HMK un 304 ve 305/A maddelerine göre tashih veya tavzih ile düzeltilebilecek basit yazım veya hesap hatası olmadığı gibi, davadaki bir talep hakkında karar verilmemiş olması niteliğinde olmayıp mahkemenin hukuki taktir hatası sayılabilecek ve davacıya yüklenecek borcu artıracağından anılan yasa hükümlerine uygun olmayan talebin reddine dair verilen ek kararın yerinde olduğu, ancak, yasal istinaf süresi içinde verilen dilekçedeki eksik vekalet ücreti verildiğine ilişkin isteğin aynı zamanda usuli açıdan istinaf isteği niteliğinde olduğunun kabulü ile istinaf incelemesi yapılması gerektiği belirtilerek, davalı vekilinin istinaf isteminin 6100 Sayılı HMK'nun 353/1. fıkra (b-2) bendi gereğince kabulüne, İlk Derece Mahkemesi olan İzmir 5. Asliye Ticaret Mahkemesi'nin 2018/1052 Esas - 2019/692 Karar sayılı 25/06/2019 tarihli kararının kaldırılmasına, yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle;davanın reddine, davalı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden ilk derece mahkemesi hüküm tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT in 13/(1) inci maddesi uyarınca hesaplanan 30.771,88 TL sı nispi vekalet ücretinin davacıdan tahsili ile davalıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından duruşma talepli olarak temyiz edilmiştir.
Karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 13.maddesinin 4. Fıkrasında, maddi tazminat istemli davaların tamamının reddi durumunda avukatlık ücretinin, Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde yer alan maktu ücrete göre hükmolunacağı düzenlenmiş olup, Bölge Adliye Mahkemesi’nce davalı lehine maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden nisbi vekalet ücretine hükmedilmiş olması doğru görülmeyip bozmayı gerektirse de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile Bölge Adliye Mahkemesi kararının hüküm fıkrasının 4-ç. bendinde yer alan "30.771,88 TL" rakamının silinerek yerine "4.080,00 TL" rakamının yazılmasına, hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesine, kararın bir örneğinin de ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 3.815,00 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak duruşmada vekille temsil olunan davacıya verilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 19/04/2022 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY:

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle HMK 355. maddesindeki kamu düzenine aykırılık halleri resen gözetilmek üzere istinaf incelemesinin, istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılacağı kuralına uygun biçimde inceleme yapılıp karar verilmiş olmasına, dava şartları, delillerin toplanması ve hukukun uygulanması bakımından da hükmün bozulmasını gerektirir bir neden bulunmamasına göre yerinde olmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün HMK’nun 370/1. maddesi gereğince onanması görüşünde olduğumdan, sayın çoğunluğun düzelterek onama kararına katılmıyorum. 19/04/2022