Esas No: 2020/28799
Karar No: 2022/9701
Karar Tarihi: 18.05.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/28799 Esas 2022/9701 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, suçun işlendiği zaman dilimi ve cezanın alt sınırının beş yıldan fazla olması nedeniyle sanığa zorunlu müdafii atanması gerekmektedir. Mahkeme kararı, TCK'nın 142/2-b ve 143. maddeleri ile ilgili yapılan değişiklikleri ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 14.10.2021 tarihli kararını da göz önünde bulundurmalıdır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
1- Dosya kapsamına göre, katılanın aracını akşam saatlerinde kapılarını kilitleyerek sokağa park ettiği, soruşturma aşamasındaki beyanında saat 05.30 sıralarında uyurken dışarıdan aracının çalışma sesini duyup kalktığında aracının yerinde olmadığını gördüğünü belirttiği, mahkeme huzurunda ise saat 04.30-05.30 arasında ses gelmesi üzerine kalktığını beyan ettiğinin ve suç tarihinde yaz saati uygulaması da dikkate alınarak UYAP'tan alınan çizelgeye göre gece vaktinin saat 20.23'de başlayıp 05.13'te bittiğinin anlaşılması karşısında, şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereği hırsızlık suçunun sanık lehine gündüz sayılan zaman dilimi içerisinde işlendiğinin kabul edilmesi gerektiği gözetilmeden; hırsızlık suçunun gece vakti işlendiğine dair delillerin nelerden ibaret olduğu karar yerinde denetime olanak verecek şekilde tartışılmadan sanık hakkında TCK'nın 143. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
2- Kabule göre de;
5237 sayılı TCK'nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile yapılan ve 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanığa yüklenen TCK'nın 142/2-b, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının beş yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2021 tarihli ve 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiğinin gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 18/05/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.