Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralanma
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Oluşa ve dosya kapsamına göre; sanığın yönetimindeki araç ile seyir halindeyken müştekilerin içinde bulunduğu araca çarptığı, müşteki ..."in basit tıbbi müdahale ile giderilebilir, müşteki ..."ın ise 2. derece kemik kırığına neden olacak şekilde yaralandıkları olayda, sanık hakkında TCK"nın 89/4 maddesince cezalandırılması için dava açılmış ve mahkemece sanık hakkında hapis cezasından çevrilme adli para cezasına hükmedilmiş ise de, mağdurların şikayetten vazgeçmelerinin, bilinçli taksir halinde dahi geçerli bulunduğu, mağdurların karardan sonra 17.01.2014 tarihli dilekçeleri ile sanık tarafından zararlarının karşılandığını, şikayetten vazgeçtiklerini bildirdikleri, Yargıtay Cumhuriyet Savcılığı tarafından 28.05.2014 tarihinde düzenlenen mağdurların şikayetlerinden vazgeçtiklerini konu alan tebliğnamenin usulüne uygun olarak sanığa tebliğ edildiği ve sanığın da vazgeçmeye açıkça karşı çıkmadığının anlaşılması ,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün bulunduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının, 5237 sayılı TCK’nın 89/4, 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 07.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.