Kamu malına zarar verme - görevi yaptırmamak için direnme - kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/17021 Esas 2021/20252 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/17021
Karar No: 2021/20252
Karar Tarihi: 30.11.2021

Kamu malına zarar verme - görevi yaptırmamak için direnme - kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/17021 Esas 2021/20252 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında kamu malına zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme, kasten yaralama ve hakaret suçlarından mahkumiyet hükmü verildiği belirtilen mahkeme kararında, sanık müdafinin yaptığı temyiz itirazları reddedilerek, hükümlerin onaylanması kararlaştırıldı. Ancak, sanık hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik İçişleri Bakanlığı vekilinin temyiz istemiyle, kurumun duruşmadan haberdar edilmediği ve iddia hakkının kısıtlandığı belirtilerek hüküm bozuldu. Kararda, TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarının uygulanması ve 7242 sayılı Kanunun infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği vurgulandı.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi
- 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 260/1. maddesi ve fıkrası
- CMK'nın 233 ve 234. maddeleri
2. Ceza Dairesi         2020/17021 E.  ,  2021/20252 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Kamu malına zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme, kasten yaralama, hakaret
    HÜKÜM : Mahkumiyet
    Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Sanık hakkında kurulan hükümlerde Zonguldak 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2008/198 E 2009/9 K sayılı 08.02.2010 tarihinde kesinleşen mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınmasına rağmen yazım hatası yapılarak Zonguldak 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2008/198 E 2009/9 K sayılı 08.02.2010 tarihinde kesinleşen mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alındığının yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
    1) Sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme, hakaret ve kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlere yönelik sanık müdafinin temyiz isteminin incelenmesinde;
    5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
    Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
    2) Sanık hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafii ile İçişleri Bakanlığı vekilinin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
    Katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunan İçişleri Bakanlığının, duruşmadan usulüne uygun haberdar edilmediği, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının iade işlemi üzerine 02.12.2019 tarihinde tebliğ edilen hükmü, İçişleri Bakanlığını vekilinin 09.12.2019 havale tarihli dilekçesi ile temyiz ettiği anlaşılmakla, temyiz isteminin süresinde olduğu ve suçtan zarar gören kurumun 5271 sayılı CMK"nın 260/1. madde ve fıkrası uyarınca yasa yollarına başvurma hakkı bulunduğu belirlenerek yapılan incelemede;
    Suçtan zarar gören kurumun duruşmadan haberdar edilip iddia ve delillerini sunma ve davaya katılma olanağı sağlanarak, sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, iddia hakkı kısıtlanmak suretiyle CMK’nın 233 ve 234. maddelerine aykırı davranılması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii ile ve suçtan zarar gören İçişleri Bakanlığı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 30/11/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.










    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.