Defter ve belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8233 Esas 2020/2676 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/8233
Karar No: 2020/2676
Karar Tarihi: 03.06.2020

Defter ve belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8233 Esas 2020/2676 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir suç işlemekle suçlanan sanığı mahkum etti. Ancak, mahkeme sanığın cezasının açıklanmasını geri bırakmaya ve belirli bir denetim süresine tabi tutmaya karar vermedi. Ayrıca, sanığın cezasının ertelenmesine rağmen hak yoksunluğu maddelerinin uygulanması gerektiği yanlış anlaşıldı. Bu nedenlerle, karar temyiz edildi ve temyiz talebi kabul edildi. Sanığın cezası açıklanmayacak ve karar bozulacak. Kanun maddeleri 5271 sayılı CMK'nin 5728 sayılı yasa ile değişik 231/5. maddesi ve TCK'nin 51/3. ve 53/1-c maddeleridir.

11. Ceza Dairesi 2017/8233 E. , 2020/2676 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter ve belge gizleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, gerekçeli kararda gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz taleplerinin reddine, ancak;
1-5271 sayılı CMK"nin 5728 sayılı Yasa ile değişik 231/5. maddesi uyarınca, mahkemece hükmolunan iki yıl veya daha az süreli hapis veya adli para cezasına ilişkin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilmesi için, sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkum olmamış bulunması, mahkemece sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması ve suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmesi gerekmektedir. Zarar değil tehlike suçu olması nedeniyle defter ve belgeleri gizleme suçu neticesinde oluşan herhangi bir somut maddi zarar bulunmadığı halde, engel sabıkası bulunmayan ve takdiri indirim uygulanarak, cezası ertelenen sanık hakkında "Kamu zararı karşılanmadığından..." şeklindeki yasal olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,

2-Kabule göre de;
a)TCK"nin 51/3. maddesi uyarınca belirlenecek denetim süresinin hükmolunan hapis cezası süresinden az olamayacağının gözetilmemesi,
b)Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53/1-c maddesindeki hak yoksunluklarının alt soy bakımından uygulanamayacağının gözetilmemesi isabetsizliğinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.06.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.