Yargıtay 16. Hukuk Dairesi 2015/15371 Esas 2015/13565 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : KULLANIM KADASTROSU

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay"ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
Kullanım kadastrosu sonucunda ... Mahallesi çalışma alanında bulunan 2057 ada 23 parsel sayılı 7.010,88 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz, beyanlar hanesine 6831 sayılı Yasa"nın 2/B maddesi uyarınca Hazine adına orman sınırları dışına çıkarıldığı ve tamamının eylemli orman olduğu şerhi yazılarak Hazine adına tespit edilmiştir. Davacı ..., taşınmazın eylemli orman niteliğinde olmayıp, kendi fiili kullanımında bulunduğunu ileri sürerek, adına zilyetlik şerhi verilmesi istemiyle dava açmıştır. Mahkemece yapılan yargılama sonunda davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece gerekçeli kararın gerekçe kısmında, dava konusu 2057 ada 23 parsel sayılı taşınmazın doğal yetişen orman ağaç ve ağaçcıkları ile kaplı olduğu, üzerinde sahipleri tarafından dikilen meyve ağaçları veya tarım yapıldığına dair bir bulgu belirlenemediği gerekçesi ile davacının davasının kabulüne karar vermek gerektiği yazıldığı halde, hüküm fıkrasında ise; davacının davasının reddine dair karar verilmiştir. Hal böyle olunca; kararın gerekçesi ile hüküm fıkrası arasında çelişki yaratıldığı anlaşılmaktadır. HMK"nın 298/2. maddesi gereğince kısa karar ile gerekçeli kararın birbirine uygun olması zorunludur. Kararların farklı ve çelişkili olması mahkemelere olan güven ilkesini zedeler. Bu durum 10.04.1992 gün ve 1991/7 Esas ve 1992/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında da benimsendiği gibi bozma nedenidir. O halde, önceki kararla bağlı kalınmaksızın çelişkiyi kaldırmak suretiyle yeniden bir hüküm kurulması gerekli olup, davacının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden kabulü ile usul ve yasaya aykırı olan hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer hususların şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin yatırılan temyiz karar harcının talep halinde temyiz edene iadesine,
17.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.