15. Ceza Dairesi Esas No: 2015/12203 Karar No: 2017/11647 Karar Tarihi: 24.05.2017
Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2015/12203 Esas 2017/11647 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanıkların dolandırıcılık suçlamasıyla mahkumiyetine karar verildi. Sanıklar, polis memuru olarak kendilerini tanıtarak katılanın cep telefonundan dolandırıcılık yaptığı iddia edildi. Ancak, sanıkların eylemleri, 02.12.2016 tarihinde yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 14. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendi kapsamında öngörülen nitelikli dolandırıcılık fiiline girer. Bu nedenle, delillerin takdiri ve değerlendirme yetki ve görevi Ağır Ceza Mahkemesine aittir ve Asliye Ceza Mahkemesi görevsizlik kararı vermelidir. Karar bu nedenle bozuldu. Kanun ve madde bilgileri; 6763 sayılı Kanun, 14. madde; 5237 sayılı TCK’nın 158/1. maddesi ve (L) bendi.
15. Ceza Dairesi 2015/12203 E. , 2017/11647 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Dolandırıcılık HÜKÜM : Sanıklar hakkında;TCK"nun 157/1, 53/1, 63 maddeleri gereğince mahkumiyet
Dolandırıcılık suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanık ..., sanık ... müdafii, sanık ... müdafii ve o yer Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanıkların katılanı cep telefonundan arayarak kendilerini polis memuru olarak tanıtmak suretiyle dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edilmesi ve mahkemece bu şekilde kabul edilmesi karşısında; eylemlerinin hükümlerden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 14. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendi kapsamında öngörülen nitelikli dolandırıcılık fiiline ilişkin delilllerin takdiri ve değerlendirme yetki ve görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı vermesi gerektiği zorunluluğu, Bozmayı gerektirmiş, sanık ..., sanık ... müdafii, sanık ... müdafii ve o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükümlerin bu nedenle 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.05.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.