Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/28321 Esas 2022/9837 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde, 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesi uyarınca artırım yapılırken suç tarihine göre artırım oranı ½ olduğu halde, takdiren ¼ oranında artırım yapıldığının belirtilmesi, cezanın doğru oran üzerinden tayin edilmiş olması nedeniyle; gerekçeli kararda düzeltilmiş olmakla birlikte UYAP’ta yer alan ve hükmün esasını oluşturan kısa kararda aynı Kanun’un 35. maddesinin uygulanması sırasında uygulama maddesinin aynı Kanun’un 43. maddesi olarak gösterilmesi sonuca etkili görülmediğinden; tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık ... hakkında TCK'nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; sanık ...’ün tutuklulukta geçirdiği sürenin, TCK'nın 63. maddesi uyarınca cezasından mahsup edilmesine karar verilmemiş ise de, bu hususun ve her iki sanık bakımından 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 18/05/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.