Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/1690 Esas 2021/8247 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü saat 18:00 sıralarında, sanık ..."in idaresindeki ticari minibüs ile meskun mahalde, 10 metre genişliğinde, çift yönlü, asfalt kaplama yolda gece vakti seyir halinde iken, seyrine göre yolun solundan sağına geçmek üzere kaplamaya giren yaya ..."e aracının sol ön köşe kısımlarıyla çarptığı, çarpma noktasına 45-50 metre mesafede yaya geçidi bulunduğu, kaza mahalli caddede hız sınırının 30 km olduğunu belirtir levha bulunduğu, minibüsün çarpmadan sonra sağda kaldırım üzerindeki babaya çarparak durduğu, kaza sebebiyle parapleji gelişen ..."in 03/09/2014 tarihinde solunum sıkıntısı yaşaması sebebiyle götürüldüğü hastanede vefat ettiği, kaza ile ölüm arasında illiyet bağına ilişkin olarak alınan 19/03/2015 tarihli Adli Tıp Kurumu 1. İhtisas Kurulu raporuna göre "ölüm olayının parapleji ve gelişen komplikasyonlar sonucu meydana geldiği, 07/11/2011 tarihli kaza ile ölüm olayı arasında illiyet bağının bulunduğunun oy birliği ile mütalaa edildiği", kazaya ilişkin olarak yapılan keşfe binaen düzenlenen 10/10/2012 tarihli bilirkişi raporu ile Adli Tıp Kurumu İstanbul Trafik İhtisas Dairesi tarafından düzenlenen bilirkişi raporuna göre sanığın tali kusurlu olduğunun tespit edildiği olayda,
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin beraate ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
CMK"nın ""Hükmün gerekçesinde gösterilmesi gereken hususlar"" başlıklı 230. maddesinin 1-d bendinde; cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adlî para cezasına veya tedbirlerden birine çevrilmesine veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına veya bu hususlara ilişkin istemlerin kabul veya reddine ait dayanakların gerekçede gösterilmesi gerektiği düzenlemesine yer verilmiş; yine Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 27.09.2018 tarihli ve 2015/4-1163 Esas - 2018/382 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere; hüküm bölümünde CMK"nın 230. ve 232. maddeleri uyarınca cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adli para cezası veya tedbirlerden birine çevrilmesine veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına ya da bu hususlara ilişkin taleplerin kabul veya reddine ait dayanakların açıkça gösterilmesi zorunluluğu bulunmakta olup; dosya içeriğine göre sanığa atılı TCK"nın 85/1. maddesinde düzenlenen taksirle öldürme suçunda aynı Kanunun 50/4. maddesi gereğince süreye bakılmaksızın paraya çevirme hükümlerinin uygulaması mümkün olup, sanık hakkında “Sanığa verilen cezanın süresi dikkate alındığında” şeklindeki yasal olmayan gerekçe ile paraya çevirme hükümlerinin uygulanmamasına karar verilmesi suretiyle CMK’nın 230/1-d maddesine aykırı davranılması;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 24/11/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.