Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2014/6255 Esas 2015/64 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, faiz alacağı istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Türk Borçlar Kanunu"nun 121/son maddesinin “Temerrüt faizine, ayrıca temerrüt faizi yürütülemez.” şeklindeki emredici hükmü ile Türk Ticaret Kanunu"nun 8/2. maddesinin “Üç aydan aşağı olmamak üzere, faizin anaparaya eklenerek birlikte tekrar faiz yürütülmesi şartı, yalnız cari hesaplarla her iki taraf bakımından da ticari iş niteliğinde olan ödünç sözleşmelerinde geçerlidir.” hükmü karşısında; maddede anılan istisnalar dışında, faize faiz yürütülemeyeceği kuşkusuzdur. Hal böyle olunca, davalının, süresinde ödenmeyen aylıklar nedeni ile faiz alacağı ile sorumlu tutulması gerekirken, hatalı değerlendirme sonucu, işlemiş faiz alacağı üzerinden de yasal faiz ile sorumlu tutulması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Hüküm fıkrasının 1. Bendinin silinerek yerine “1- 6.668,57 TL faiz alacağının davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.