Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/13370 Esas 2015/5937 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gece vakti, aydınlatması bulunmayan meskun mahaldeki bölünmüş yolda, sanığın idaresindeki otobüs ile olay mahalli ışık kontrollü kavşaktan geçtiği sırada, solundan kavşağa giriş yapan sürücü ..."in idaresindeki otomobilin sağ kısımlarına aracının sağ ön tampon kısımları ile kavşak içerisinde çarpması sonucu ..."in aracında bulunan katılan ..."in yaralandığı olayda, sanığın aşamalarda değişmeyen beyanlarında, kendisinin yeşil ışıkta geçtiğini savunduğu, katılan ..."in ise kendisinin yeşil ışıkta geçtiğini beyan ettiği, kaza tespit tutanağında, her iki sürücünün de yeşil ışıkta geçtiklerini beyan ettiğinden kusur tespiti yapılamadığının belirtildiği, 04.07.2012 tarihli bilirkişi raporu ve 12.12.2013 tarihli ...Kurumu raporunda ışık ihlalinde bulunan sürücünün tespit edilememesi nedeni ile varsayımlar üzerine sürücülere kusur izafe edilmiş olduğu anlaşılmakla; hangi sürücünün ışık ihlali yaptığının belirlenememesi durumlarda Dairemizin uygulamaları gereğince kavşağın kontrolsüz kavşak olarak değerlendirilmesi suretiyle kusur durumunun tespit edilmesinin gerektiği, bu nedenle katılan ..."in kavşağa sağından giren sanığa ilk geçiş hakkını vermediğinden, sanığa ise kavşağa yaklaşırken hızını azaltmadığı durumlarda kusur izafe edilebileceği ancak; somut olayda hızla ilgili bir tespit yapılmamış olmakla birlikte trafik kazasının meydana geliş şekli, araçlardaki hasar ve katılan ..."in basit tıbbi müdahele ile giderilebilir şekilde yaralanması hususları birlikte değerlendirildiğinde, sanığın kavşağa girdiği sırada aracının hızlı olmadığının kabulü gerektiği, bu durumda sanığa olayda atfedilecek kusur bulunmadığı anlaşılmakla; katılan vekilin eksik incelemeye ilişkin temyiz itirazlarının reddine ancak;
Hükmün gerekçe kısmında sanığın kusurunun bulunmadığının belirtilmesine rağmen hüküm fıkrasında CMK"nın 223/2-e maddesine dayanılması suretiyle aynı Kanunun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 1. bendinin yerine “Sanığın kusuru bulunmadığından üzerine atılı taksirle yaralama suçundan CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince BERAATİNE ” ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.