Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/285 Esas 2020/2672 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Sanık ... hakkında; mahkumiyet
Sanık ... hakkında; beraat

1-Sanık ... hakkında verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz taleplerinin incelenmesinde:
2007 ve 2008 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından açılan kamu davasında, her bir takvim yılında işlenen sahte fatura düzenlemek suçlarının birbirinden ayrı ve bağımsız suçları oluşturduğu, her takvim yılı için ayrı ayrı hüküm kurulması, ayrıca aynı takvim yılına ait birden fazla fatura düzenlenmesi hâlinde zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmeden ve hangi takvim yılından hüküm kurulduğu da belirtilmeksizin, sanığın eylemi tek suç kabul edilerek ve zincirleme suç hükümleri de uygulanmayarak eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamıştır.
Yargılama sürecindeki işlemlerin hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler ile delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, vicdanî kanının deliller ve dosyadaki bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, fiile uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlenip uygulandığı, kurulan hükümde eleştiriler dışında bir aykırılık bulunmadığı anlaşılmış; sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükmün ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında verilen beraat hükümlerine yönelik katılan vekilinin temyiz taleplerinin incelenmesi:
Sanığa yüklenen suçun gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e. maddesinde öngörülen 8 yıllık asli dava zamanaşımının, süreyi kesen son işlem olan sanığın sorgusunun yapıldığı 04.11.2009 tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği gözetilmeden, yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz talepleri bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen asli dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK"nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,
03.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.