Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/2, 62/2, 51/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet, erteleme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gündüz saatlerinde, sanığın idaresindeki çekiciye bağlı dorse ile meskun mahaldeki, bölünmüş, üç şeritli ve 50 km hız tahdit levhası bulunan bağlantı yolu üzerinde seyir halinde iken, başka bir araçla maddi hasarlı trafik kazası yapması nedeni ile sol şerit ve orta şeridi ortalar şekilde, dörtlüleri yakmış vaziyette, ancak başkaca herhangi bir emniyet tedbiri almadan park halinde durduğu sırada arkasından gelen sürücü ..."in, idaresindeki otomobil ile sanığın idaresindeki dorsenin sağ arka kısmına önlemsiz şekilde çarpması sonucu öldüğü, aracında yolcu olarak bulunan ..."in ise basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı olay nedeni ile düzenlenen kaza tespit tutanağı ve olay yerinde keşif yapıldıktan sonra düzenlenen bilirkişi raporu uyarınca ölenin arkadan çarpma ve aracının hızını dönemeçlere girerken azaltmamak kurallarını ihlal ettiğinden asli kusurlu, sanığın ise dörtlüler haricinde gerisinden gelen araç sürücülerini uyarmak için yeterli tedbir almaması nedeni ile tali kusurlu olduğuna ilişkin mahkemenin kabulünde isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; katılanlar vekilinin kusura ve bilinçli taksirin koşullarının oluştuğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saiki” gerekçelerine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususlarda aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 2. bendindeki “suç sebep ve saikleri” ibaresinin çıkartılması suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.