Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/1379 Esas 2020/2233 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/1379
Karar No: 2020/2233

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/1379 Esas 2020/2233 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İki taraf arasındaki karşılıklı boşanma davasının sonucunda mahkeme tarafından verilen karar, erkek tarafından asıl davanın reddi, kusur belirlemesi, tazminatlar, nafakalar ve velayet yönünden; kadın tarafından ise katılma yoluyla nafakaların ve tazminatların miktarları yönünden temyiz edildi. Mahkeme, tarafların ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaatlere göre tazminat az olduğu gerekçesiyle daha uygun miktarda tazminat takdiri yapılması gerektiğine hükmetti. Ayrıca, nafaka miktarının da tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına göre yeterli olmadığı belirtilerek daha uygun miktar belirlenmesi gerektiği ifade edildi. Karar, aşağıda bahsedilen kanun maddeleri çerçevesinde bozuldu.
Detaylı kanun maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi - hakkaniyet ilkesi
- Türk Borçlar Kanunu'nun 50. ve 51. maddeleri - maddi ve manevi tazminatlar

2. Hukuk Dairesi 2020/1379 E. , 2020/2233 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından asıl davanın reddi, kusur belirlemesi, tazminatlar, nafakalar ve velayet yönünden; davalı-karşı davacı kadın tarafından ise katılma yoluyla nafakaların ve tazminatların miktarları yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre davacı-karşı davalı erkeğin tüm, davalı-karşı davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-karşı davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50. ve 51. maddeleri hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
3-Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakaların niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre davalı-karşı davacı kadın yararına takdir edilen yoksulluk nafakası azdır. Mahkemece, Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun miktarda nafakaya hükmedilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın Muharrem"e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 267.80 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Safiye"ye geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 16.03.2020 (Pzt.)