Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/8434 Esas 2019/4711 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/8434
Karar No: 2019/4711
Karar Tarihi: 06.03.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/8434 Esas 2019/4711 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümler temyiz edilmiş ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 13.12.2018 tarih ve 2018/3-112 Esas - 2018/635 sayılı kararı doğrultusunda, sanık hakkında basit yaralama suçundan mahkumiyet hükmü verilmiştir. Ancak sanığın kemik kırığı meydana getirecek şekilde kasten yaralama suçu ile birlikte işlemesi nedeniyle uzlaşmanın mümkün olmadığı belirtilerek, tebliğnamedeki bozma görüşüne iştirak edilmemiştir. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesindeki bazı ibarelerin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır. Kararın sonunda, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddedilerek hükümlerin onaylandığı belirtilmiştir.
Kanun maddeleri detaylı ve açıklayıcı şekilde:
- 5271 sayılı CMK'nın 253/3. maddesi: Uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağı suçlar
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi: Şikayete tabi suçların şikayet süresi ve usulü

3. Ceza Dairesi 2018/8434 E. , 2019/4711 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında müşteki ..."a karşı basit yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmü yönünden; ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 13.12.2018 tarih ve 2018/3-112 Esas - 2018/635 sayılı kararında belirtildiği üzere, sanığın üzerine atılı basit yaralama suçunu, uzlaşma kapsamında bulunmayan kemik kırığı meydana getirecek şekilde kasten yaralama suçu ile birlikte işlemesi nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nin 253/3. maddesinin son cümlesi gereğince uzlaşma hükümlerinin uygulanması mümkün olmadığından, tebliğnamedeki bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 06.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.