Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/11950 Esas 2015/5916 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 2-b, 62/1, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen cezanın alt ve üst sınırları arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, katılanın hayat fonksiyonlarını ağır (4.) derecede etkilecek nitelikte kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı olayda tam kusurlu olduğu kabul edilen sanık hakkındaki temel cezanın asgari hadden uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusurunun bulunmadığına , kolluk görevlileri tarafından düzenlenen tutanağın doğru olmadığına ve adli para cezasını ödeme gücünün bulunmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 06/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.