Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2019/4791 Esas 2019/5385 Karar Sayılı İlamı

12. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/4791
Karar No: 2019/5385
Karar Tarihi: 03.04.2019

Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2019/4791 Esas 2019/5385 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İlamlı icra takibinde ilamda yazılı borçlu vekiline tebligat yapılması mümkün olmakla birlikte asıl borçluya da tebligat yapılması zorunludur. Bu prensibe uyulmadığı için haksız fiile dayanan bir tazminat talebi reddedilmiştir. Kararda TCK'nın 20. maddesi ve İİK'nın 89/4. maddesi yer almaktadır. TCK'nın 20. maddesi, cezaların şahsiliği prensibini düzenlemekte, İİK'nın 89/4. maddesi ise haksız fiile dayanan tazminat istemleri ile ilgili düzenlemeler içermektedir.

12. Hukuk Dairesi 2019/4791 E. , 2019/5385 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi
SUÇ : 2004 Sayılı Kanuna Aykırılık

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
İlamlı icra takibinin hukuki sonuç doğurması açısından ilamda yazılı borçlu vekiline tebligat yapılması mümkün ise de TCK’nın 20. maddesi uyarınca cezaların şahsiliği prensibinin bir gereği olarak, şikayet olunan asıl borçluya da tebligat yapılması zorunlu olup, asıl borçluya icra emri tebliğ olunmadan karar verildiği,
Bu itibarla gerçeğe aykırı beyanda bulunmak suçu ile birlikte İİK’nın 89/4. maddesi uyarınca talep edilen tazminat istemi haksız fiile dayanan bir tazminat olup, somut olayda gerçeğe aykırı beyanda bulunma suçunun oluşmadığı gözetildiğinde, ortada bir haksız fiil bulunmadığından sonuç olarak tazminat isteminin reddi kararına yönelik şikayetçi vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 03/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.