Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/8316 Esas 2020/19946 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8316
Karar No: 2020/19946
Karar Tarihi: 21.12.2020

Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/8316 Esas 2020/19946 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık ve mağdurun nişanlı olduğu, aileleriyle birlikte düğün alışverişi için gittikleri sırada alışveriş nedeniyle aileler arasında tartışma çıktığı, tartışmanın aynı günün akşamında devam ettiği ve sanığın mağdureyi eve dönmeye ikna etmesi üzerine birlikte evlerine gittikleri, eve girer girmez tartışmanın büyümesi üzerine sanığın mağdureye şiddet uyguladığı ve onu basit tıbbi müdahaleyle giderilebilecek şekilde kasten yaraladığı anlaşılmıştır. Bu sebeple sanığın kasten yaralama suçu işlediği ve mağdurenin de şikayetçi olmadığı gözetilerek sanığa şikayetten vazgeçmeyi kabul etme seçeneği sunulmadan hüküm kurulması yasaya aykırıdır ve sanığın temyiz itirazları yerinde görülmüştür. Karar bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nın 318. ve 321. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nın 73/6. maddesi

8. Ceza Dairesi 2019/8316 E. , 2020/19946 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Hükmolunan cezanın tür ve miktarına göre sanığın duruşmalı inceleme isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 318. maddesi uyarınca reddi ile dosya üzerinden yapılan incelemede;
Mağdurenin aşamalardaki beyanları, sanığın savunması, adli muayene raporu ve tüm dosya kapsamına göre, olay tarihinde sanık ile mağdurenin nişanlı oldukları, olay günü aileleriyle birlikte düğün alış verişi için ... iline gittikleri, alış veriş sırasında alınan eşyalar nedeniyle aileler arasında tartışma çıktığı, yaşanan tartışmanın aynı günün akşamında katıldıkları yakınlarına ait düğün yerinde de devam ettiği, sanığın mağdureye ısrarla eve dönmeyi teklif ettiği, mağdurenin kabul etmesi üzerine düğün yerine 20-30 metre mesafede bulunan mağdurenin evine beraber gittikleri, eve girdikleri sırada tartışmanın büyümesi üzerine sanığın mağdureyi darp etmeye başladığı, yere fırlatmak ve yumruk atmak suretiyle onu basit tıbbi müdahaleyle giderilebilecek şekilde kasten yaraladığı anlaşılmakla, sanığın mağdureye yönelik eyleminin kasten yaralama suçunu oluşturduğu ve mağdurenin de sanıktan şikayetçi olmadığı gözetilerek, 5237 sayılı TCK"nın 73/6. maddesi gereğince, sanığa şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediği sorularak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği nazara alınmadan yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 21.12.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.