4733 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/17695 Esas 2016/1956 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/17695
Karar No: 2016/1956
Karar Tarihi: 17.02.2016

4733 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/17695 Esas 2016/1956 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 4733 sayılı Yasaya aykırılık suçundan verilen hükmün temyiz edilmesini inceledi. Gümrük idaresinin suçtan doğrudan zarar görmediği için kamu davasına katılmasına karar verilmiş olduğundan, gümrük idaresi vekilinin temyiz isteğine REDDİNE karar verildi. Sanık müdafiinin diğer temyiz itirazları geçersiz kabul edildi. Ancak, TCK'nın 53. maddesi gereği, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, sanığın hak yoksunluğuna koşullu salıvermeye kadar hükmolunması yasaya aykırı bulundu. Bu nedenle TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin fıkrası hükmünden çıkartılıp yerine Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E. - 2015/85 K. sayılı kararı da gözetilerek ve TCK'nın 53. maddesinin 2 ve 3. fıkralarındaki koşullara uygun olarak, sanık hakkında anılan yasa maddesinin 1. fıkrasının (a), (b), (c), (d) ve (e) bentlerinin uygulanmasına karar verildi

7. Ceza Dairesi 2014/17695 E. , 2016/1956 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Suçun niteliğine göre, suçtan doğrudan zarar görmeyen gümrük idaresinin kamu davasına katılmasına karar verilmiş olması hükmü temyize hak vermeyeceğinden, gümrük idaresi vekilinin temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasa"nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 317.maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de,
TCK"nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 322.maddesi uyarınca, TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin fıkranın hükümden çıkartılması, bunun yerine "24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E. - 2015/85 K. sayılı kararı da gözetilerek ve TCK"nun 53. maddesinin 2 ve 3. fıkralarındaki koşullara uygun olarak, sanık hakkında anılan yasa maddesinin 1. fıkrasının (a), (b), (c), (d) ve (e) bentlerinin uygulanmasına," ibaresinin yazılması, diğer kısımlarının aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/02/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.