MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 07/01/2014 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 22/06/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız eylemden kaynaklanan manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir
Davacı vekili, müvekkilinin çocuk sahibi olamadığını bu nedenle tüp bebek tedavisi görmek için davalı doktora gidip gelmeye başladığını, davalının hasta doktor ilişkisini aşarak müvekkiline yakınlaştığını, çocuk sahibi olmak isteyen ve bu nedenle davalıya muhtaç olan davacının icbar altında duruma ses çıkaramadığını, ilerleyen zamanlarda cinsel ilişkiye de mecbur kaldığını, manevi olarak yıprandığını, bu olayla ilgili olarak davalı hakkında ... 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2013/118 esas sayılı dosyasında yargılamanın hâlen devam ettiğini beyan ederek oluşan manevi zararın tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalı vekili, taraflar arasında gönül ilişkisi bulunduğunu, olayda davacının rızası olduğunu beyanla davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece; tedavinin başlangıcında ve devam eden süreçte davacının davalıya yönelik duygusal herhangi bir yakınlığının bulunmadığı, bu yönde bir davranışının olmadığı, olayın davalının davranışları ile meydana geldiği ve manevi tazminat şartlarının oluştuğu kabul edilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içindeki bilgi ve belgelerden; davalı hakkında davaya konu olay nedeniyle “cinsel menfaat anlamında rüşvet” suçundan kamu davası açıldığı, ... 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2013/118 esas sayılı dosyası üzerinden yargılamaya devam edildiği ve dosyanın halen derdest olduğu anlaşılmaktadır.
6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu 74. maddesi (818 sayılı BK 53) uyarınca ceza mahkemesinin kararı hukuk hakimini bağlamaz ise de, somut olayın özelliği itibariyle maddi olgunun ve davalının sorumluluğunun tespiti açısından ceza dava dosyasının sonucu önem arz etmektedir. Bu nedenle ceza dava dosyasının kesinleşmesi beklenmeli ve ondan sonra tüm kanıtlar birlikte değerlendirilerek varılacak sonuca uygun bir karar verilmelidir. Mahkemece açıklanan yönler gözetilmeyerek, yazılı biçimde karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda gösterilen nedenlerle taraflar yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve taraflardan peşin alınan harçların istekleri halinde geri verilmesine 28/02/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.