Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2012/25843 Esas 2014/1047 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/25843
Karar No: 2014/1047
Karar Tarihi: 16.01.2014

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2012/25843 Esas 2014/1047 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bir hırsızlık davasında, sanığın mahkumiyetine yeterli delil olmadığı gerekçesiyle verilen mahkeme kararı temyiz edildi. Temyiz istemi önce reddedildi, ancak sanığın avukatının işlemine rıza gösterdiği yeni bir dilekçeyle temyiz edildiği anlaşıldı. Mahkeme yeni bir reddetme kararı verince, bu kararın hukuken geçersiz olduğu belirtildi ve dosya Yargıtay'a gönderilmesi gerektiği söylendi. Ayrıca, bir tanık tarafından yapılan suçlama yeterli ve inandırıcı delil olarak kabul edilmeden, sanığın mahkumiyetine karar verilmesi hatalı bulundu ve bu nedenle karar bozuldu.
Kanun Maddeleri: Hırsızlık suçu (TCK 142)

13. Ceza Dairesi 2012/25843 E. , 2014/1047 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 6 - 2010/327971
MAHKEMESİ : İzmir 16. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 16/09/2008
NUMARASI : 2006/195 (E) ve 2008/596 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mahkemenin 16.09.2008 tarihli hükmü sanık müdafii olduğunu bildiren S.. A..tarafından 03.02.2010 tarihinde temyiz edildiği ve aynı tarihte temyiz isteminin reddine dair karar verildiği, bu kararın 19.02.2010 tarihinde tebliği üzerine sanığın aynı tarihli temyiz dilekçesi ile hükmü temyiz ettiği anlaşıldığından, dosyanın Yargıtay"a gönderilmesi gerekirken mahkemece yeniden 19.02.2010 tarihli red kararı verilmesi hukuken yok hükmünde kabul edilmiştir.
Gerekçeli kararın sanığa ilanen tebliğ edilmesi nedeniyle 03.02.2010 tarihli temyizin reddine dair karar verilmişse de, sanığın C.. G.. olan adının ilanda C..G.. olarak yazılmış olması nedeniyle bu tebliğin usulüne uygun olmadığı ve sanığın 19.02.2010 tarihli dilekçesi içeriğine göre 03.02.2010 tarihli temyiz istemini yapan avukatın işlemine rıza gösterdiği anlaşıldığından, 03.02.2010 tarihli temyiz isteminin öğrenme üzerine süresinde yapıldığı kabul edilmekle, 03.02.2010 tarihli temyizin reddine dair karar kaldırılmakla yapılan incelemede,
Soruşturma aşamasında dinlenen K.. Ç.."in M.. G..adlı şahsı hırsızlık yaparken yakaladığını, kendisine işyerinden daha önce yapılan hırsızlıkları sorduğunda, suça konu hırsızlığı sanık C.. G.."in yaptığını söylediğini beyan etmesi karşısında, M..G..adlı şahıs dinlenmeden ve ayrıca söylediklerinin suç atma kapsamında kalıp kalmadığı düşünülmeden yeterli ve inandırıcı delil olmadığı halde sanığın mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık C.. G.."in temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 16/01/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.