Borçlunun ödeme şartını ihlâl suçundan sanık ..."ın 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair ... 2. İcra Ceza Mahkemesinin 14/09/2018 tarihli ve 2017/3216 esas, 2018/1787 sayılı kararına karşı yapılan itirazı reddine ilişkin merci ... 1. İcra Ceza Mahkemesinin 14/11/2018 tarihli ve 2018/259 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 13/02/2019 gün ve 94660652-105-07-1082-2019-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 22/02/2019 gün ve KYB.2019/17879 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, 2004 sayılı Kanun"un 340. maddesi gereğince taahhüdü ihlâl suçunun oluşması için taahhüt tutanağında toplam borç miktarının, işleyen ve işleyecek faizin, vekâlet ücreti, icra harç ve giderlerinin birlikte belirlenerek borçlunun taahhüdüne esas olan miktarın açıkça gösterilmesi gerektiğinden, 14/09/2017 tarihli taahhütnamede taahhüt tarihinden son ödeme tarihine kadar işleyecek faiz miktarı hesaplanarak ayrı bir kalem halinde gösterilmediği, bu konuda herhangi bir açıklık olmadığı gibi, alacaklının son ödeme tarihine kadar işleyecek faizden feragat beyanının da yer almadığı ve bu nedenlerle işleyen ve işleyecek faiz miktarının taahhüt tutanağında ayrı ayrı gösterilmemesi sebebiyle belirsizlik bulunduğundan taahhüdün geçerli olmadığı anlaşılmakla, sanığın üzerine atılı suçun unsurlarının oluşmadığı gözetilerek, sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği dikkate alındığında itirazın kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde reddine karar verilmesinde, isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
14/09/2017 tarihli taahhüt tutanağında, icra takip tarihine kadar işlemiş faizin 1.521,31 TL olarak gösterildiği, imza tarihine kadar işlemiş faiz olarak gösterilen 3.228,00 TL’nin takip tarihi olan 19.06.2013 tarihi ile taahhüt tarihi olan 14/09/2017 tarihi arasında işlemiş faiz olduğu, taahhüt tarihine kadar işlemiş kademeli faiz olarak gösterilen 768,00 TL’nin de taahhüt tarihi olan 14/09/2017 tarihinden son ödeme tarihi olan 15.09.2019 tarihine kadar işleyecek kademeli olarak hesaplanan faiz olduğunun anlaşılması karşısında, işlemiş veya işleyecek faiz konusunda bir belirsizlik bulunmadığından, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının yerinde görülmeyen kanun yararına bozma isteğinin REDDİNE, 03/042019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.