Hırsızlık - mala zarar verme - işyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2012/25990 Esas 2014/1029 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/25990
Karar No: 2014/1029
Karar Tarihi: 16.01.2014

Hırsızlık - mala zarar verme - işyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2012/25990 Esas 2014/1029 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir 13. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanıkların hırsızlık, mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından yargılandığı anlaşılmaktadır. Sanık F.S.'nin tekerrüre esas hükümlülüğü bulunmasına rağmen uygun madde uygulanmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Mahkeme, diğer temyiz itirazlarını da yerinde bulmamıştır. Ancak, yargılama masraflarının sanıkların paylarına göre alınması gerekirken zincirleme tahsiline karar verilmesi, hatalı bir karardır. Bu nedenle hüküm bozulmuştur. Sanıkların işyerine girmekte başarısız olduklarından sadece hırsızlığa teşebbüs suçunu işledikleri kabul edilerek işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan mahkumiyetlerine karar verilmesi de hatalı bir karardır. Kararda yer alan kanun maddeleri şöyledir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 58. maddesi (tekerrüre esas hükümlülük)
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 326/2. maddesi (yargılama masraflarının paylaştırılması)
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8/1.maddesi (bozma gerektiren durumlarda hüküm fıkrasında düzeltme yapılması)
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 322. maddesi (yargılama masraflarının paylaştırılması)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 44. maddesi (

13. Ceza Dairesi 2012/25990 E. , 2014/1029 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 6 - 2011/14983
MAHKEMESİ : İzmir 13. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 03/05/2010
NUMARASI : 2009/484 (E) ve 2010/379 (K)
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, işyeri dokunulmazlığını ihlal

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-)Sanıklar hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükmün incelenmesinde,
Tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık F.. S.. hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanma gerekliliğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yapılan yargılama giderlerinin, sanıkların payları oranında alınmasına karar verilmesi gerekirken zincirleme tahsiline karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nun 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar A.. K.. ve F.. S.. müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama masraflarının zincirleme tahsiline ilişkin bölümün çıkarılarak, yerine "yargılama masraflarının sanıkların paylarına düşen oranda ayrı ayrı alınmasına" sözcüklerinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II-)Sanıklar hakkında geceleyin işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükmün incelenmesinde,
Sanıkların, müştekinin işyerinin asma kilidini kırıp kepengi yarıya kadar açtıktan sonra kolluk kuvvetlerinin olay yerine gelmeleri üzerine işyerine giremeden olay yerinden kaçmış olmaları karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 44. maddesi gereği sanıkların eyleminin sadece hırsızlığa teşebbüs suçunu oluşturduğu gözetilmeksizin yazılı şekilde işyeri dokunulmazlığını ihlal suçunun da teşebbüs aşamasında kaldığı belirtilerek mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar A.. K.. ve F.. S.. müdafiilerinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 16/01/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.