Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2019/4841 Esas 2019/5382 Karar Sayılı İlamı

12. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/4841
Karar No: 2019/5382

Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2019/4841 Esas 2019/5382 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bir borçlu, ödeme şartını ihlal ettiği için suçlanmış ve 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmıştır. Ancak, Dosya kapsamına göre, taahhüt tutanağında borç miktarı, faiz ve diğer harçların açıkça belirtilmemesi nedeniyle taahhüdün geçersiz olduğu ve suçun unsurlarının oluşmadığı tespit edilerek, sanığın mahkumiyeti bozulmuş ve tazyik hapsi kararı kaldırılmıştır. Kararda 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nun 340. maddesi, 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309/4-d maddesi gibi kanun maddeleri de yer almaktadır.

12. Hukuk Dairesi 2019/4841 E. , 2019/5382 K.

"İçtihat Metni"

Borçlunun ödeme şartını ihlâl suçundan sanık ..."ın, 2004 sayılı İcra ve İflâs Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair ... 2. İcra Ceza Mahkemesi"nin 27/07/2017 tarihli ve 2017/29 Esas, 2017/2071 sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 08/02/2019 gün ve 94660652-105-07-1022-2019-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 22/02/2019 gün ve KYB.2019/17866 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, 2004 sayılı Kanun"un 340. maddesi gereğince taahhüdü ihlal suçunun oluşması için taahhüt tutanağında toplam borç miktarının, işleyen ve işleyecek faizin, vekalet ücreti, icra harç ve giderlerinin birlikte belirlenerek borçlunun taahhüdüne esas olan miktarın açıkça gösterilmesi gerektiğinden, 29/08/2016 tarihli taahhütnamede taahhüt tarihinden son ödeme tarihine kadar işleyecek faiz miktarı hesaplanarak ayrı bir kalem halinde gösterilmediği, bu konuda herhangi bir açıklık olmadığı gibi, alacaklının son ödeme tarihine kadar işleyecek faizden feragat beyanının da yer almadığı ve bu nedenlerle işleyen ve işleyecek faiz miktarının taahhüt tutanağında ayrı ayrı gösterilmemesi sebebiyle belirsizlik bulunduğundan taahhüdün geçerli olmadığı anlaşılmakla, sanığın üzerine atılı suçun unsurlarının oluşmaması nedeniyle beraati yerine yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesinde, isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, ... 2. İcra Ceza Mahkemesi"nin 27/07/2017 tarihli ve 2017/29 Esas, 2017/2071 sayılı kararının CMK’nın 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanık hakkında ödeme şartını ihlal eyleminden dolayı hükmolunan tazyik hapsinin kaldırılmasına, 03/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.