Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/9672 Esas 2019/4699 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/9672
Karar No: 2019/4699
Karar Tarihi: 06.03.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/9672 Esas 2019/4699 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm, hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet şeklindedir. Temyiz edilen hüküm, açıklanmasına karar verilecek yeni bir hükümdür. Yargıtay incelemesine tabi olan ve kesinleşmesi halinde infaza verilecek bu hüküm için gerekçeler yeterli şekilde gösterilmemiştir. Bu nedenle Anayasanın 141. ve 5271 sayılı CMK'nin 34 ve 223, 230. maddelerine aykırı davranılmıştır. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi'in 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesiyle ilgili bazı hükümleri iptal ettiği gerekçesiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu sebeplerle mahkeme kararı 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMUŞTUR.
Detaylı kanun maddeleri:
- Anayasa'nın 141. maddesi: Kararların gerekçesinin açıkça gösterilmesi
- CMK'nin 34. maddesi: Hükmün gerekçesi
- CMK'nin 223. maddesi: Ceza vermede takdir yetkisi
- CMK'nin 230. maddesi: Hükümün şahsileştirilmesi
- 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi: Değişiklik yapılması gereken haller
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi: Ceza hukukunda genel düzenlemeler
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi: Temyiz incelemesi sonucunda hükümde değişiklik yapılması

3. Ceza Dairesi 2018/9672 E. , 2019/4699 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Yargıtay incelemesine tabi olacak ve kesinleşmesi halinde infaza verilecek hükmün, açıklanmasına karar verilecek yeni hüküm olduğu, bu nedenle kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan ve yeterli gerekçe gösterilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulmak suretiyle Anayasanın 141. ve 5271 sayılı CMK"nin 34 ve 223, 230. maddelerine aykırı davranılması,
2) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 06.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.