MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1) Sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlarından kurulan hükümlere yönelik sanığın temyiz isteminin incelenmesinde;
Tekerrür uygulamasına esas alınan Elazığ 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 26.04.2011 tarihli 2009/37 Esas, 2011/1116 Karar sayılı 28.01.2013 tarihinde kesinleşen ilamındaki mahkûmiyetin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin olması ve sanığın tekerrüre esas olabilecek başka bir mahkumiyetinin bulunmaması, tekerrüre esas alınan hükümden sonra 18/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesi uyarınca ve anılan madde hükümleri çerçevesinde "hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına" karar verileceğinin öngörülmesi nedeniyle anılan ilamın tekerrüre esas alınamayacağının kabulünde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu sebepten dolayı BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükümler fıkralarından; 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanması ile ilgili kısmın çıkartılmasına karar verilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2) Sanık hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik sanık ile İçişleri Bakanlığı vekilinin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunan İçişleri Bakanlığının, duruşmadan usulüne uygun haberdar edilmediği, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının iade işlemi üzerine 14.11.2019 tarihinde tebliğ edilen hükmü, İçişleri Bakanlığını vekilinin 20/11/2019 tarihli dilekçesi ile temyiz ettiği anlaşılmakla, suçtan zarar gören kurumun 5271 sayılı CMK"nın 260/1. madde ve fıkrası uyarınca yasa yollarına başvurma hakkı bulunduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Suçtan zarar gören kurumun duruşmadan haberdar edilip iddia ve delillerini sunma ve davaya katılma olanağı sağlanarak, sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, iddia hakkı kısıtlanmak suretiyle CMK’nın 233 ve 234. maddelerine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve suçtan zarar gören İçişleri Bakanlığı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 30/11/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.