Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/56 Esas 2015/172 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/56
Karar No: 2015/172

Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/56 Esas 2015/172 Karar Sayılı İlamı

Özet:

A driver was fined four times for not complying with weight and measure checks, despite warnings. The fines totaled 1,279 Turkish lira each time, under the Highway Traffic Law. The driver appealed the fines, but their appeals were rejected. However, an objection was accepted, and the fines were cancelled due to a technicality relating to whether the road on which the driver committed the offence was a public highway. The case was referred to the Yargıtay court, which upheld the rejection of some of the objections but found that the objection relating to the amount of the fines was valid, as the fines should have been evaluated individually rather than collectively. The Yargıtay also noted that the court should have conducted an investigation into whether the road on which the offence was committed was a public highway, and should have evaluated whether the driver had violated the applicable law. The relevant law in this case was the Highway Traffic Law (2918/65/4) and the Petty Offences Law (5326/28/10).
Kanun Maddeleri:
Highway Traffic Law (Karayolları Trafik Kanunu) - 2918/65/4.
Petty Offences Law (Kabahatler Kanunu) - 5326/28/10.

19. Ceza Dairesi 2015/56 E. , 2015/172 K.

"İçtihat Metni"

Dur ikazına rağmen tartı ve ölçü kontrolüne girmemek eyleminden kabahatli ... hakkında 2918 sayılı Karayollları Trafik Kanunu"nun 65/4. maddesi gereğince dört defa 1.279,00 Türk lirası İdarî para cezası uygulanmasına dair ... İlçe Jandarma Komutanlığının 02 09/2013 tarihli ve GD-651425-651426-651427 sayılı, 03/09/2013 tarihli ve GD-651429 sayılı dört ayrı idari para cezası karar tutanağına yönelik başvuruların reddine ilişkin ... Sulh Ceza Mahkemesinin 20/03/2014 tarihli ve 2013/521 değişik iş sayılı kararına yönelik itirazın kabulü ile sözkonusu idarî para cezalarının iptaline dair ... Asliye Ceza Mahkemesinin 09/05/2014 tarihli ve 2014/217 değişik iş sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığı"nın 30.10.2014 gün ve 64531 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 13.11.2014 gün ve KYB. 2014-367992 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
1- ... Asliye Ceza Mahkemesinin 09/05/2014 tarihli ve 2014/217 değişik iş sayılı kararına yönelik incelemede;
Kabahatli hakkında uygulanan idari para cezalarının toplamı 3.000,00 Türk lirasından fazla ise de, 5326 sayılı Kabahatler Kanunu"nun 28/10. Maddesinde yer alan kesinlik sınırının her bir İdarî para cezası bakımından ayrı ayrı değerlendirilmesi gerektiği, birden fazla İdarî para eczasına karşı tek bir başvuru yapılmış olmasının kesinlik sınırını değiştirmeyeceği, bu nedenle ... Sulh Ceza Mahkemesinin 20/03/2014 tarihli ve 2013/521 değişik iş sayılı kararının kesin olduğu cihetle itiraz hakkında bir karar verilemeyeceği gözetilmeden itirazın esastan incelenmesinde,
2- ... Sulh Ceza Mahkemesinin 20/03/2014 tarihli ve 2013/521 değişik iş sayılı kararına yönelik incelemede;
Her ne kadar mahkemesince İlçe Jandarma Komutanlığının cevabi yazılarına istinaden kabahatin işlendiği yolun kamuya açık karayolu olduğu kabul edilerek başvurunun reddine karar verilmişse de, aynı yola ilişkin başka bir başvuru nedeniyle ... . Sulh Ceza Mahkemesine gönderilen müzekkerelerde ... Köyü yolunun karayolu niteliğinde olmadığı ve özel şirket tarafından açılmış bir yol olduğu yönünde tespitlere yer verildiği, yine kabahatli vekilinin dilekçelerinde sözkonusu yolun özel şirketin kullanımı için izin alınmış bir yol olduğu şeklinde iddialar dile getirdiği cihetle, kabahatin işlendiği iddia edilen yerin 4925 sayılı Karayolu Taşıma Kanunu kapsamında karayolu olup olmadığının tespiti bakımından gerektiğinde keşif ve bilirkişi incelemesine de başvurulup kabahatlinin sahibi olduğu araçların şoförlerinin ne şekilde dur ikazına uymayarak araçlarını terk ettikleri ve anılan Kanun"un 65/4. maddesinde yer alan eylemin oluşup oluşmadığı tespit edilerek kabahatlinin hukuki durumunun tereddüde yer vermeyecek şekilde belirlenmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
1- Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği 1 nolu neden yönünden yerinde görüldüğünden ... Asliye Ceza Mahkemesinin 09/05/2014 tarihli ve 2014/217 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK.nun 309 maddesi uyarınca aleyhe tesir etmemek üzere BOZULMASINA,
2- Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği 2 nolu neden yönünden incelendiğinde;
Öğretide “olağanüstü temyiz” olarak adlandırılan Kanun yararına bozmanın amacı, yasaların ülke sathında uygulanabilirliğinin sağlanması, hakim ve mahkemelerce verilen cezaya ilişkin karar veya hükümlerdeki hukuka aykırılıkların toplum ve birey açısından hukuk yararına giderilmesini sağlamaktır.
26.10.1932 gün ve 29/12 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında da belirtildiği üzere kanun yararına bozmaya konu olabilecek yasaya aykırılık halleri uygulamadaki esaslı yanlışlıklar ile esasa etkili usül hatalarıdır. Buna göre, maddi ceza yasaları ile yargılama yasası kurallarına aykırılık hallerinde bu yola başvurulması mümkün olmakla birlikte hakimin, takdir, tercih ve değerlendirmesine ilişkin sorunlar bakımından anılan yola gitme olanaksızdır.
Mahkeme tarafından delil takdiri yapılarak verilen karar aleyhine kanun yararına bozma yoluna gidilemeyeceği cihetle, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin 2 no"lu neden yönünden REDDİNE, 09.04.2015 günü oybirliğiyle karar verildi.