Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/1607 Esas 2022/10042 Karar Sayılı İlamı

Bilişim sistemlerinin kullanılması suretiyle hırsızlık suçundan sanık ...'nun, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-e ve 62. maddeleri gereğince 4 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Gümüşhane Asliye Ceza Mahkemesinin 21/03/2019 tarihli ve 2014/742 esas, 2019/198 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 09/12/2021 gün ve 94660652-105-29-25202-2021-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 21/01/2022 gün ve 2021/158328 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, somut olayda sanığın 16/03/2009 tarihli hırsızlık eylemine yönelik Gümüşhane Asliye Ceza Mahkemesinin 21/03/2019 tarihli kararı ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-e maddesi uyarınca temel cezanın 5 yıl olarak belirlendiği ve anılan kararın gerekçe ve hüküm kısmında cezanın alt sınırdan verildiğinin belirtilmiş olması karşısında, anılan maddede yer alan “Bilişim sistemlerinin kullanılması suretiyle hırsızlık” suçunun cezası “3 yıldan 7 yıla kadar hapis” iken, suç tarihinden sonra 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile ceza miktarının “beş yıldan on yıla kadar hapis” olarak değiştirildiği cihetle, suç tarihinin 16/03/2009 olması karşısında aleyhe kanun değişikliğinin sanık hakkında uygulanamayacağı, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 7/2. maddesi ile 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9/3. maddesindeki “Lehe olan hüküm, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenir.” şeklindeki düzenleme karşısında, önceki ve sonraki temel ceza kanunlarının ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması gerekirken, yazılı şekilde lehe kanun değerlendirilmesi yapılmadan fazla cezaya hükmedilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Kanun yararına bozma incelemesine konu olan Gümüşhane Asliye Ceza Mahkemesinin 21/03/2019 tarihli ve 2014/742 Esas – 2019/198 Karar sayılı dosyası, fiziken dairemize gönderilmişse de; UYAP üzerinden yapılan incelemede, sistemde kayıtlı olan dosyanın, aynı mahkemece yargılaması yapılan farklı sanık ...’un üzerine atılı görevi kötüye kullanma ve kamu görevlisine karşı görevinden dolayı hakaret suçlarından yargılandığı bir başka dosya olan Gümüşhane Asliye Ceza Mahkemesinin 23/07/2014 tarihli ve 2014/472 Esas - 2014/259 Karar sayılı dosyasının olduğu, anılan 23/07/2014 tarihli kararın da birleştirme kararı olduğu ve ... hakkında atılı görevi kötüye kullanma suçundan Gümüşhane Asliye Ceza Mahkemesinin 06/01/2015 tarihli ve 2014/377 Esas - 2015/2 Karar sayılı kararı ile verilen mahkumiyet hükmünün sanık ... tarafından temyizi üzerine anılan 2014/377 Esas sayılı dosyanın Yargıtay 5. Ceza Dairesinin arşivinde bulunduğu, böylece kanun yararına bozma incelemesine konu dosya ile UYAP’ta kayıtlı dosya bilgilerinin uyuşmadığı anlaşılmakla; kanun yararına bozma incelemesinin yapılabilmesi için belirtilen eksikliğin giderildikten sonra dosyanın Dairemize gönderilmek üzere iadesinin mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 23/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.