Hırsızlık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından sanıklar ..., ... ve ... hakkında yapılan duruşma sonunda; anılan suçlardan mahkumiyetlerine ilişkin Kırıkkale 2. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 27.06.2011 tarih 2008/558 esas ve 2009-613 karar sayılı hükmün sanık ..."in eşinin ve diğer sanıklar müdafiilerinin temyizi üzerine Yargıtay 13. Ceza Dairesi’nin 03.10.2013 tarih ve 2012/14784 esas, 2013/27309 karar sayılı kararı ile sanık ... hakkındaki temyiz isteminin reddine ve diğer sanıklar hakkındaki düzelterek onama kararına karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 28.11.2013 tarih ve 2012/137855 sayılı yazısı ile düzelterek onama kararına karşı itiraz talebinde bulunulması üzerine dosya Daireye gönderilmekle okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:
TÜRK MİLLETİ ADINA
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 28.11.2013 tarih ve 2012/137855 sayılı itiraz istemi yerinde görülmüş olduğundan Dairemizin 03.10.2013 tarih ve 2012/14784 esas, 2013/27309 karar sayılı düzelterek onama kararı kaldırılarak yeniden yapılan incelemede;
Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan hükmün incelenmesinde,
Hırsızlık suçuna konu eşyanın önem ve değeri ile meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak 5237 sayılı TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Cd izleme tutanağına göre, suçun saat 06:30 civarında işlendiğinin anlaşılması karşısında, suçun gece sayılabilecek zaman diliminde işlendiğine ilişkin yeterli delil olmadan 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “143. maddenin uygulanmasına ilişkin bölümün hüküm fıkrasından çıkarılıp temel cezadan 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapmak suretiyle sonuç cezanın 1 yıl 8 ay hapis cezasına indirilmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.