Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/1666 Esas 2022/10043 Karar Sayılı İlamı

Mala zarar verme ve kasten yaralama suçlarından sanık ...’nün, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 151/1, 86/2, 62 ve 52. maddeleri gereğince 2.000,00 Türk Lirası (iki kez) adli para cezası ile cezalandırılmasına, kasten yaralama suçundan sanık ...'nin 5237 sayılı Kanun’nun 86/2, 62 ve 52. maddeleri gereğince 2.000,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, sanıkların kasten yaralama suçları yönünden 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Samsun 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 01/10/2019 tarihli ve 2017/627 esas, 2019/1110 sayılı kararına karşı sanık ... müdafii tarafından yapılan itirazın reddine ilişkin Samsun 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 17/02/2020 tarihli ve 2020/421 değişik iş sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 10/01/2022 gün ve 6584-2020 Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 27/01/2022 gün ve 2022/6055 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre; sanıkların üzerlerine atılı basit yaralama suçunun şikayete tabi suçlardan olduğu ve “Uzlaştırma” hükümlerine tabi bulunduğu; mala zarar verme suçunun ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 168/1. maddesi gereğince etkin pişmanlık hükümlerine tabi olduğu, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinin 3. fıkrasında “Soruşturulması ve kovuşturulması şikâyete bağlı olsa bile, etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda, uzlaştırma yoluna gidilemez” şeklinde düzenlenen hükmün “...etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar...” kısmının suç tarihinden önce 02/12/2016 tarihli Resmî Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile madde metninden çıkarılarak, etkin pişmanlık hükümlerine tabi suçların da uzlaştırma kapsamına alındığı, sanıkların üzerine atılı mala zarar verme suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı değerlendirildiğinde, kasten yaralama ve mala zarar verme suçları yönünden uzlaştırma hükümlerinin öncelikle uygulanması suretiyle, sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Olay tarihinin 19/08/2017 olduğu ve soruşturma sırasında yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK’nın 253/4. maddesinde yer alan “Soruşturma konusu suçun uzlaşmaya tâbi olması halinde, Cumhuriyet savcısı veya talimatı üzerine adlî kolluk görevlisi, şüpheli ile mağdur veya suçtan zarar görene uzlaşma teklifinde bulunur.” şeklindeki düzenlemeye nazaran, dosya kapsamı itibariyle 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesine göre uzlaşmaya tâbi olduğu anlaşılan sanık ...’nün üzerine atılı katılan sanık ...’a yönelik mala zarar verme ve basit yaralama suçlarından kanun ve yönetmelik hükümlerince belirlenen usûle uygun olarak uzlaştırma işlemlerinin yapılmadığı, zira her ne kadar sanık ... 26/10/2018 tarihli sorgusunda uzlaşmak istemediğini beyan etmişse de; 19/08/2017 tarihli “Cumhuriyet savcısı ile yapılan görüşme ve alınan emirler” başlıklı tutanak içeriğine göre Cumhuriyet savcısı tarafından kolluk görevlilerine taraflara uzlaşma önerisinde bulunulmasına dair talimat verilmesine karşın, katılan sanık ...’a ve sanık ...’ye soruşturma aşamasında uzlaşma teklif formu imzalatılmadığı, bu kişilerin kolluk ifadelerinde uzlaşmaya yönelik beyanlarının alınmadığı ve bu kişilere uzlaşmanın mahiyeti, kabul veya reddinin sonuçları hakkında bilgi verilmediği, bu hâliyle işlem tarihi itibariyle kanun ve yönetmelik hükümlerince belirlenen usûle aykırı olarak alınan sanık ...’nün uzlaşmaya ilişkin beyanın geçerli olmadığı, ayrıca diğer sanık ...’ye de üzerine atılı katılan sanık ...’a yönelik basit yaralama suçu 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesine göre uzlaşmaya tâbi olduğu halde hiçbir aşamada uzlaşma teklifinde bulunulmadığı anlaşılmakla; 5560 sayılı Kanun’un 25. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanun’un 253. maddesindeki yöntem izlenerek dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilip uzlaştırma işlemlerinin yapılması gerektiğinin gözetilmemesi nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, sanık ...’nün üzerine atılı mala zarar verme suçu yönünden, sanık ...’nin ise üzerine atılı basit yararlama suçu yönünden (SAMSUN) 10. Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen 01/10/2019 tarihli ve 2017/627 Esas – 2019/1110 Karar sayılı kararın 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (b) bendi uyarınca sonraki işlemlerin yerel mahkemece yerine getirilmesine; sanık ...’nün üzerine atılı basit yararlama suçu yönünden ise sanık müdafiinin itirazının kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesi nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, (SAMSUN) 1. Ağır Ceza Mahkemesinden kesin olarak verilen 17/02/2020 tarihli ve 2020/421 Değişik İş sayılı kararın 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (a) bendi uyarınca sonraki işlemlerin itiraz merciince yerine getirilmesine, 23/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.