MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalının Zorunlu Karayolu Taşımacılık Mali Sorumluluk Sigorta Poliçesi ile sigortaladığı aracın yaptığı kazada, araç içerisinde yolcu olarak bulunan davacılar murisinin öldüğünü, davacıların ölen eş/annelerinin desteğinden yoksun kaldığını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 3.000,00 TL. tazminatın kaza tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiş; 15.04.2014 tarihli ıslah dilekçesiyle toplam talebini 142.415,17 TL"ye yükselterek bu bedelin tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davalının ikameti nedeniyle davada... Asliye Ticaret Mahkemeleri"nin yetkili olduğunu, ticari faaliyet çerçevesindeki taşımacılık sırasında gerçekleşmiş zarar bulunmadığından davacıların talebinin teminat dışı olduğunu, dava öncesi temerrüde düşmediklerini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, kararda yazılı gerekçelerle ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kabulü ile davacı ... için 3.626,40 TL, ...için 3.626,40 TL, ... için 1.310,40 TL,....için 8.092,97 TL, ...için 8.092,97 TL, ...için 14.346,17 TL, ... için 103.319,86 TL"nin dava tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre; davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, 6098 sayılı TBK"nun 53. maddesi gereği, ölenin yakınlarının destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
Davacı taraf, ölenin eşi ile birlikte 6 çocuğu için destekten yoksun kalma tazminatı talebinde bulunmuş; mahkeme tarafından, benimsenen bilirkişi raporu doğrultusunda, davacı çocukların hepsi için tazminata hükmedilmiştir.
Desteğin, küçük çocuklarının bakım ihtiyacından ne zaman kurtulacağını tayin etmek çocuğun yaşadığı yöreye, sosyal çevreye, çocuğun özelliklerine, cinsiyetine, ailenin sosyal ve ekonomik durumuna göre değişmektedir. Hakim, her somut olayda, destek ölmeseydi, ne kadar süre ile destek olacak idiyse bu süreyi destek süresi olarak kabul eder. Ana-babaya yardımda, onların yaşama süreleri; çocuklara yardımda ise, çocukların çalışmaya başlama süresi esas alınır. Çocuklarda, kız veya erkek olmalarına, yüksek öğrenim yapıp yapmamalarına göre farklı süreler kabul edilmektedir. Bunun dışında kız çocukları için genellikle, çalışmaya başlama veya evlenme ile destek ihtiyacı ortadan kalkar.
Mahkemece hükme esas alınan 17.02.2014 tarihli hesap bilirkişi raporunda desteğin, davacı kız çocuklarına 22 ve erkek çocuklarına 20 yaşa kadar destek olacağı kabul edilerek hesaplama yapılmıştır. Yerleşik ve kabul gören uygulamaya göre, kız çocuklarının 22 yaşına kadar, erkek çocuklarının 18 yaşına kadar, yüksek öğrenim gören ya da görme ihtimali bulunan çocukların ise 25 yaşına kadar destek alacağı dikkate alınarak destek tazminatı hesaplanması gerekmektedir.
Bu durumda, davacı kız çocuklarından kaza tarihi itibariyle 22 yaşından büyük olanlar ile erkek çocuklarından 18 yaşından büyük olanların, herhangi bir okulda okuyup okumadıkları konusunda araştırma yapılmalı, davacı çocukların eğitim hayatlarına ilişkin durum saptandıktan sonra; rapor düzenleyen bilirkişiden, eğitim hayatı devam etmeyen davacı erkek çocuklar için 18, kız çocuklar için 22 yaşına kadar destek alacakları, yüksek okul okumaları ya da okuma ihtimalleri olması durumunda 25 yaşına kadar destek alacakları gözetilerek hesaplama yapılması konusunda ek rapor alınarak (davacı tarafın kararı temyiz etmemiş olması nedeniyle 17.02.2014 tarihli raporda hesaplanan miktarların, davalı taraf lehine usulü kazanılmış hak oluşturduğu da gözetilerek) oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, yanlış ilkeler benimseyen, denetime açık olmayan, yetersiz bilirkişi raporuna dayanılarak karar verilmiş olması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının REDDİNE; (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA; peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 07.11.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.