Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/2356 Esas 2022/10047 Karar Sayılı İlamı

Bina içinde muhafaza altına alınmış olan eşya hakkında hırsızlık suçundan sanık ...'ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-h ve 62. maddeleri uyarınca 4 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Çorum 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/03/2018 tarihli ve 2017/484 esas, 2018/223sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 25/01/2022 gün ve 24937/2021 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 04/03/2022 gün ve 2022/14962 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, Çorum 4. Asliye Ceza Mahkemesinin kabul gerekçesinde belirtildiği üzere ''katılan ...'ın mülkiyeti kendine ait Karacaköyünde evinin kontrol ve bahçesini sulamak için 29/06/2017 tarihinde saat 14:00 sıralarında evine gittiği, katılanın evinin avlusundan içeri girdiğinde dışardan evin oturma odasının camının açık olduğunu gördüğü, evin içinden sanık ...'un kafasını çıkarıp katılanı görmesi üzerine eve geri girdiği, katılanın evin içini kontrol ettiğinde yatak odasındaki özel eşyalarının karıştırılmış olduğunu, ancak değerli bir eşya olmadığı için herhangi bir şey hırsızlanmadığını gördüğü'' şeklinde sanığın eyleminin teşebbüs aşamasında kaldığının anlatılması karşısında, verilen cezadan teşebbüs hükümleri uyarınca indirim yapılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Karar duruşmasında Çorum L Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olduğu anlaşılan sanık ...’ın yokluğunda verilen 13/03/2018 tarihli karar, sanığa 28/03/2018 tarihinde hükümlü olarak bulunduğu Çorum L Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda tebliğ edilmişse de; kararın yasa yolu bildiriminde 5271 sayılı CMK’nın 263’ncü maddesine göre “Bulunduğu cezaevi aracılığıyla vereceği dilekçe ile kararı temyiz edebileceğinin belirtilmemesi” nedeniyle yapılan tebliğ işleminin usulsüz olduğu ve bu nedenle kararın kesinleşmediği belirlenmekle; kesinleşmemiş kararlara karşı kanun yararına bozma isteminde bulunulamayacağından, Çorum 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/03/2018 tarihli kararının sanık ...’a usulüne uygun olarak (Sanığın cezaevinde olması halinde, cezaevindeki sanığa CMK’nın 263. maddesine göre tebliği, aksi halde son ifadesinde bildirdiği son bilinen adresine kararın tebliği, bu adrese de tebliğ yapılamaması halinde güncel mernis adresine tebliğ yapılmak suretiyle) tebliğ edilmesi ile kesinleştirildikten sonra yeniden kanun yararına bozma isteminde bulunulması mümkün olup, (ÇORUM) 4. Asliye Ceza Mahkemesinin henüz kesinleşmeyen 13/03/2018 tarihli ve 2017/484 E., 2018/223 K. sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 23/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.