Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/1662 Esas 2022/10034 Karar Sayılı İlamı

Hırsızlık suçundan suça sürüklenen çocuk ...'ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-e, 143, 168/2, 31/2 ve 62. maddeleri uyarınca 5 ay 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Bafra Asliye Ceza Mahkemesinin 10/02/2011 tarihli ve 2009/713 esas, 2011/143 sayılı kararının 18/02/2011 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde 01/04/2012 tarihinde işlediği kasıtlı suçtan mahkum olduğunun ihbar edilmesi üzerine hükmün açıklanmasına ve anılan Kanun’un 142/1-e, 143, 168/2, 31/2 ve 62. maddeleri uyarınca 5 ay 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin BAFRA 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 30/09/2021 tarihli ve 2021/838 esas, 2021/814 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 11/01/2022 gün ve 94660652-105-55-27514-2021-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 27/01/2022 gün ve 2022/7529 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, kayden 20/11/1994 doğumlu olan ve suçun işlendiği 20/07/2009 tarihi itibariyle 18 yaşını ikmal etmemiş bulunan, dosyada mevcut adli sicil kaydına göre de suç tarihinden önce hapis cezasına ilişkin mahkumiyeti bulunmayan suça sürüklenen çocuk hakkında belirlenen hapis cezasının kısa süreli olması karşısında, 5237 sayılı Kanun'un 50/3. maddesindeki “Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş bulunanların mahkûm edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir” hükmü uyarınca anılan maddenin 1. fıkrası bentlerindeki seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesinin zorunlu olduğunun gözetilmemesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Hırsızlık suçundan suça sürüklenen çocuk ... ile birlikte aynı dosyada yargılanan sanıklar ... hakkında Bafra 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/02/2011 tarihli ve 2009/713 Esas - 2011/143 Karar sayılı kararı ile verilen mahkumiyet hükümlerinin temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 11/02/2014 tarihli ve 2013/5759 Esas - 2014/3844 Karar sayılı ilamı ile sanıklar ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerinin onanmasına karar verildiği, suça sürüklenen çocuk ... hakkında ise Bafra 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 10/02/2011 tarihli ve 2009/713 Esas - 2011/143 Karar sayılı kararı ile verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın 18/02/2011 tarihinde kesinleşmesini müteakip, suça sürüklenen çocuk ...’ın denetim süresi içerisinde 01/04/2012 tarihinde işlediği kasıtlı suçtan mahkum olduğunun ihbar edilmesi üzerine BAFRA 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 30/09/2021 tarihli ve 2021/838 Esas - 2021/814 Karar sayılı kararı ile hükmün açıklanmasına karar verildiği ve açıklanan bu hüküm ile ilgili olarak kanun yararına bozma talebinde bulunulduğu anlaşılmakla; suça sürüklenen çocuk ... hakkında kurulan (açıklanan) hükme yönelik kanun yararına bozma talebinin de Yüksek 13. Ceza Dairesince incelenmesinin uygun olacağı, ancak Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 03.11.2020 tarihli kararı ile 13. Ceza Dairesi’nin 01.12.2020 tarihinde kapatılmasına ve bakmakta olduğu tüm işlerin 6. Ceza Dairesi’ne devrine karar verildiği, bu nedenle temyiz incelemesi yapma görevinin Yüksek 6. Ceza Dairesine ait olduğu anlaşıldığından dosyanın görevli Daireye GÖNDERİLMESİNE, 23/05/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.