4733 sayılı yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/11082 Esas 2016/1907 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/11082
Karar No: 2016/1907

4733 sayılı yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/11082 Esas 2016/1907 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel mahkeme, 4733 sayılı yasaya muhalefet nedeniyle hüküm ve müsadere cezası verdi. Ancak, temyiz edildi ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi hükümleri iptal edildiğinden karar yeniden değerlendirildi. Altsoyu üzerinde velayet hakları olan sanığın koşullu salıverilmesine karar verildi, ancak altsoyu dışındaki hak ve yetkilerinden ceza tamamlanana kadar yoksun bırakılmasına karar verilmedi. Davaya katılma hakkı bulunmayan bir kişi katılımcı olarak kabul edilerek vekalet ücretine hükmedildi. Bu nedenlerle, hüküm düzeltildi ve TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasıyla ilgili bölüm çıkarıldı. Bunun yerine Anayasa Mahkemesi'nin kararında belirtilen hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK'nın 53/1-2-3 maddesi fıkralarının tatbik edilmesi gerektiği belirtildi. Vekalet ücretine ilişkin fıkranın hükümden çıkarılması gerektiği belirtildi.
Kanun Maddeleri:
- 4733 sayılı yasa
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi
- Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı
- 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi
- 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi

7. Ceza Dairesi 2014/11082 E. , 2016/1907 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük ve müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1- 24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2- 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1.fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
3- Davaya katılma hakkı bulunmayan ... katılan olarak kabulü hukuken geçersiz olup, lehine vekalet ücretine hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nın 322. maddesi uyarınca, hükümden TCK.nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nm 53/1-2-3 madde fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi, yine “... lehine vekalet ücreti verilmesine” ilişkin fıkranın hükümden çıkarılması ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/02/2016 günü oybirliğiyle karar verildi.