Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/3354 Esas 2022/10054 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, hakaret, kasten yaralama, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık ... hakkında katılanlar ... ile ...’e yönelik mala zarar verme, katılan ...’e yönelik hakaret ve kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlere ilişkin sanık ...’in temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezalarının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2- Sanık ... hakkında katılan ...’e yönelik tehdit suçundan kurulan hükme ilişkin sanık ...’in temyiz isteminin incelenmesinde;
a) Oluşa ve dosya içeriğine göre; 23/03/2010 tarihinde sanık ... ve ...’in eşi olan Nuran Taşdemir ile ...’in kardeşleri olan ... ve ... ile ...’in eşi olan ... ve kızı olan ...arasında hakaret, mala zarar verme ve kasten yaralama suçlarının işlendiği iddia edilen bir olay yaşandığı, bu olaydan iki gün sonra sanık ...’in, 25/03/2010 tarihinde katılan ...’e yönelik olarak, “Seni suyun yanında görürsem ayaklarını kırarım.”şeklindeki sözleri söylemek suretiyle üzerine atılı tehdit suçunu işlediği kabul edilmişse de; sanık tarafından katılana yönelik olarak söylendiği iddia edilen bu sözleri katılan ...’in duyduğuna ilişkin katılanın kendisinin dahi aşamalardaki hiç bir beyanında anlatımının olmadığı, yalnızca sanık ile aralarında önceye dayalı husumet bulunduğu anlaşılan ... ve ...’in kolluk ifadelerinde bu sözlerin söylendiğine dair anlatımlarının olduğu anlaşılmakla; sanığın atılı tehdit suçunu işlemediği yönündeki aşamalarda değişmeyen savunmalarının aksini gösterir, ... ve ...’in atfı cürüm niteliğindeki beyanlarından başka atılı suçu işlediğine dair mahkumiyetine yeterli, her türlü şüpheden uzak, hukuka uygun, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden ve sanığın atılı suçu işlediğine ilişkin delillerin nelerden ibaret olduğu denetime olanak verecek şekilde açıklanıp tartışılmadan yazılı şekilde karar verilmesi,
b) Kabule göre de;
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, 5237 sayılı TCK’nın 106/1-1. maddesinde düzenlenen tehdit suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 23/05/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.