MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın yokluğunda verilen hükmü eski hale getirme hususunda karar verme yetkisinin CMK.nun 42/1. maddesine göre hükmü temyizen incelemekle görevli Yargıtay"a ait olduğu gözetilmeksizin, mahkemenin, eski hale getirme talebinin ve temyiz isteminin reddine dair 17.07.2019 tarihli ek kararın hukuki değerden yoksun olduğu anlaşılmakla sanığın yokluğunda verilen hükmün bildirdiği adrese 20.05.2005 tarihinde tebliğ edildiği ancak hükümde başvurulacak kanun yolunun ne olacağı ve nasıl başvurulacağı ve süresi belirtilmediğinden temyizin öğrenme üzerine süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 7, 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"un 9. maddeleri karşısında; sanığa yüklenen suçun yasa maddesinde öngörülen cezanın türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK.nın 102/4. ve 104/2. maddelerinde belirlenen 5 yıllık olağan dava zamanaşımı süresinin, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen dönemdeki durma süresi de belirtilen olağan zamanaşımı süresine eklendikten sonra zamanışımını kesen son işlem olan 06.04.2005 tarihli mahkumiyet tarihinden inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmakla.
Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmekle sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
ancak; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta anılan Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK.nın 102/4, 104/2. ve CMK.nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞÜRÜLMESİNE, 17.12.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.