MAHKEMESİ : Mersin 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 24/03/2011
NUMARASI : 2009/594-2011/120

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 05.11.2009 gününde verilen dilekçe ile komşuluk hukukundan kaynaklanan tazminat istenmesi üzerine yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 24.03.2011 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ve davalı vekilleri tarafından istenmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı, davalı M.. R..ne 532 ada 475 parsel sayılı taşınmaz üzerindeki kat irtifakı ve kat mülkiyeti kurulu olmayan M. T. Çarşısı H Blok No: 8 zemin giriş, bodrum, 1 ve 2. katlarını 15.07.2005 başlangıç tarihli 5 yılık kiraya verdiğini, davalının burayı hastane ünitesi olarak kullandığını, davalının binanın dış cephesinde havalandırma kanalı geçirmek suretiyle kendisine ait H Blok 1 no ile belirlenmiş olan dükkanının arka cephesindeki giriş kapısını engellediğini, davalının havalandırma kanallarını kaldırması için noterden ihtarat yapıldığını, 2. ihtaratta da havalandırma kanallarının kaldırılmasını aksi halde tahliye davası ve zarar gören dükkanın kiraya verememesi nedeniyle yıllık 12.000 USD gelir kaybının isteneceğinin bildirildiğini, ancak davalının dış cephedeki havalandırma kanallarını kaldırmadığından kiracısının H Blok 1 no ile belirlenmiş dükkanını 31.12.2007 tarihinde boşalttığını öne sürerek yoksun kalınan kira gelirinin şimdilik 12.000 USD"nin yasal faizi ile birlikte tahsili istemiyle dava açmıştır.
Davalı, hastane ünitesi olarak kullanılmak üzeri davalıdan yer kiralandığını, ortak alana hastanenin kullanımı için zorunlu olan havalandırma kanalının kira sözleşmesine uygun olarak yapıldığını ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmü, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1-Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve dosya kapsamına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Davalı vekilinin temyiz itirazlarına gelince;
Davacının kiracısı olan davalı ile yapmış olduğu 15.07.2005 başlangıç tarihli kira sözleşmesinin 13. maddesinde “Kiracının kiralananın içinde ve dışında yaptıracağı her türlü imalat ve sair masraflar kendisine ait olacaktır.” hükmünden taşınmazın kiraya verilirken hastane olarak faaliyet gösterebilmesi için bina dışında bu tür bir havalandırma tesisatının yapılmasına onay veriğinin kabulü gerekir. Dolayısıyla davacının bu nedenle tazminat isteminde bulunamayacağından davanın reddi gerekirken yazılı şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş, bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1). bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddine, (2). bentte yazılı nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 07.07.2014 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi.
K A R Ş I O Y
Taraflar arasında 15.07.2005 başlangıç tarihli ve 5 yıl süreli kira sözleşmesi olup, davalı kiracının kiralanan yerler dışında binanın arka cephesine havalandırma kanalı yaptığı ihtilafsızdır. Davacı bu haavalandırma kanalı nedeniyle aynı binada bulunan 1 numaralı dükkanındaki kiracının işyerini terkettiğini ve yeniden kiraya veremediğini iddia ederek mahrum kaldığı 1 yıllık kira gelirini talep etmiştir.
Davalı kiralayanın rızası ile davalandırma kanalı yaptığını, diğer kiracının tahliye etmesine bu eylemin sebep olmadığını davanın reddini savunmuş, mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasındaki kira sözleşmesinin 13. maddesinde kiracının mecurun içinde ve dışında her türlü imalat yapmasına yetki verilmiş ise de, kiracının yaptığı bu imalatın sözleşme ilişkisi dışında zarar vermesi durumunda kiracı bu zararı Borçlar Kanununun haksız fiile ilişkin hükümleri uyarınca tazmin etmek zorundadır.
Mahallinde yapılan keşif sonucunda havalandırma kanalının davacıya ait diğer dukkanın girişini kısmen engellediği ve davacının zarara uğradığı anlaşıldığından mahkeme kararının onanması düşüncesiyle sayın çoğunluğun bozmaya ilişkin görüşlerine katılmıyorum.