15. Ceza Dairesi Esas No: 2015/9678 Karar No: 2017/11536 Karar Tarihi: 24.05.2017
Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2015/9678 Esas 2017/11536 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, kendisini emniyet görevlisi olarak tanıtarak katılanı kandırarak bütün parasını kendisine ait bir hesaba aktarmıştır. 5237 sayılı TCK'nın 157/1, 52/2-4 ve 53/1-2-3. maddeleri uyarınca sanık dolandırıcılık suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, bu eylem, 6763 sayılı Kanun'un 14. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendi kapsamında öngörülen nitelikli dolandırıcılık fiiline girmektedir. Bu nedenle, üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesinin görev alanına girdiği için yerel mahkeme görevsizlik kararı vermiştir.
15. Ceza Dairesi 2015/9678 E. , 2017/11536 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Dolandırıcılık HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 52/2-4 ve 53/1-2-3. maddeleri gereğince mahkumiyet
Sanığın dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü; 02/07/2012 tarihli iddianamede; sanığın, katılanı cep telefonundan arayarak kendisini emniyet görevlisi olarak tanıtıp, banka hesabındaki paradan PKK terör örgütüne nakiller olduğunu, savcılık tarafından takip altında olan bu hesaplarının kapatılması gerektiğini, bu nedenle bankadaki nakitini vereceği hesap numarasına aktarmasını söylediği, bunun üzerine katılanın kendisine verilen hesaba bütün parasını gönderdiği, sanığın bu şekilde dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edilmesi karşısında; eylemin, hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 14. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendi kapsamında öngörülen nitelikli dolandırıcılık fiiline ilişkin delillerin takdiri ve değerlendirme yetki ve görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerektiği zorunluluğu, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin BOZULMASINA, aynı kanunun 326/son maddesi gereğince kazanılmış hakkın gözetilmesine, 24/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.