Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2021/6941 Esas 2021/12788 Karar Sayılı İlamı

3. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/6941
Karar No: 2021/12788

Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2021/6941 Esas 2021/12788 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul 13. Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görülen itirazın iptali davasının kabulüne dair verilen karar, bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda davalı tarafın istinaf başvurusu kabul edilerek düzeltildi. Ancak, davacının katılma yolu ile temyiz istemi reddedildi ve davalının temyiz istemi de reddedildi. Kararda ayrıca, 6763 sayılı yasa ile 6100 sayılı HMK'na eklenen geçici 1. madde uyarınca, aynı Kanunun 362. maddesinde öngörülen kesinlik sınırının 01/01/2021 tarihinden itibaren 78.630 TL'ye çıkartıldığı belirtildi. Buna göre, kesin olan kararlar hakkında Yargıtay tarafından temyiz isteminin reddine karar verilebileceği açıklandı.
Detaylı kanun maddelerine gelince;
- 6763 sayılı yasa ile 6100 sayılı HMK'na eklenen geçici 1. madde,
- HMK'nın 362. maddesi,
- HMK'nın 366. maddesi,
- HMK'nın 352. maddesi.

3. Hukuk Dairesi 2021/6941 E. , 2021/12788 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İSTANBUL 13. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen itirazın iptali davasının kabulüne dair verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davalı tarafın istinaf başvurusunun kabulü ile düzelterek yeniden esas hakkında verdiği kararın, süresi içinde davalı vekili ile (katılma yoluyla) davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
1- Davalının temyizi yönünden;
6763 sayılı yasa ile 6100 sayılı HMK"na eklenen geçici 1. madde uyarınca, aynı Kanunun 362. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01/01/2021 tarihinden itibaren 78.630 TL"ye çıkartılmıştır.
İstinaf incelemesi sonucunda verilen hüküm, karar tarihi itibariyle davalı yönünden kesin niteliktedir. HMK"nın 366. maddesi atfıyla aynı Kanunun 352. maddesi uyarınca, kesin olan kararlar hakkında Yargıtay tarafından temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Bu nedenle davalının temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
2- Davacının katılma yolu ile temyiz istemi yönünden;
Hükmü, tebliğden sonra yasal süresi içerisinde temyiz etmeyen davacı vekili, karşı tarafın temyizi üzerine verdiği temyize cevap dilekçesi ile (katılma yoluyla) temyiz isteminde bulunmuştur.
Ancak; katılma yoluyla temyiz hakkı, asıl temyiz talebine sıkı sıkıya bağlı bir hak olup, diğer tarafın asıl temyiz dilekçesinin normal temyiz süresi içerisinde ve kendisi yönünden temyizi kabil bir karara karşı verilmiş olması koşulu ile sınırlandırılmıştır.
Karşı tarafın temyiz itirazı yukarıda belirtildiği üzere reddedilmiştir. Bu nedenle davacının katılma yoluyla temyiz isteminin de reddine karar vermek gerekir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz isteminin REDDİNE, ikinci bentte açıklanan nedenlerle davacının katılma yolu ile temyiz isteminin REDDİNE ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edenlere iadesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 09/12/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.