Esas No: 2020/29160
Karar No: 2022/10068
Karar Tarihi: 23.05.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/29160 Esas 2022/10068 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Hırsızlık suçundan sanık, mahkumiyet kararı aldıktan sonra tebligat işlemleri yapılmadan hükmün sanığın adres kayıt sistemindeki adrese gönderilmesi sonucu tebliğ edilmiştir. Ancak, bu işlem tebligat kanunu ve yönetmeliğine uygun değildir. Sanık, konuyla ilgili temyiz talebinde bulunmuştur. Mahkeme, yapılan incelemede TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişiklik ile infaz aşamasında uygulanacak hak yoksunluklarının gözetilmesi gerektiğini belirtmiştir. Temyiz itirazlarının reddedilerek hüküm onanmıştır. Kararda kullanılan kanun maddeleri şunlardır: Tebligat Kanunu'nun 10/2. fıkrası, 21/1. ve 21/2. maddesi, 23/1-8 maddeleri ve Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi.783.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (Bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun'un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu'nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, sanığın yokluğunda verilen hükmün doğrudan adres kayıt sistemindeki adresinde, 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre yapılan 29.01.2015 tarihli karar tebliği işleminin geçersiz olması karşısında, sanığın temyiz isteminin öğrenme üzerine süresinde olduğu kabul edilerek, yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 23.05.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
