Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/23189 Esas 2014/24694 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/23189
Karar No: 2014/24694
Karar Tarihi: 05.11.2014

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/23189 Esas 2014/24694 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, internet yoluyla ürettiği ve kredi kartı aldığı ve birden fazla yerde kullanmak suçlamasıyla yargılandığı belirtilmiştir. Mahkeme, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulanmasına karar vermiştir. Ancak, sanığın cezalandırılmasına ilişkin hükümde 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden hüküm kurulduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, hüküm düzeltilerek onanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri 245/2 ve 245/3, 43/1 ve 245/1'dir.

8. Ceza Dairesi 2014/23189 E. , 2014/24694 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın, ... kimlik bilgileriyle internet yoluyla ürettiği ve teslim aldığı kredi kartını alışverişlerde ve nakit çekimlerinde değişik zaman ve yerlerde birden fazla kullanma eylemlerinin TCK.nun 245/2 ve 245/3, 43/1 maddelerinde düzenlenen suçları oluşturup oluşturmadığı tartışılmaksızın, TCK.nun 245/1 madde ve fıkrasından hüküm kurulması aleyhe temyiz bulunmadığından ve lehe hükümlerin uygulanmasına ilişkin talep bulunmadığından, tebliğnamedeki bozma düşüncelerine iştirak edilmemiştir.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:

5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden
5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 05.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.